Ubiel

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 12, pod red. B. Chlebowskiego, Warszawa 1892, s. 732.

Ubielal. Ubielje, wś i dobra nad rzeka, Wołmą, pow. ihumeński, w 2 okr. pol. i gm. Smiłowicze (o 7 w.), par. katol. dawniej Śmiłowicze obecnie Ihumeń (o 17 w.). Wieś ma 9 osad, folw. 1463 dzies. ziemi dworskiej; kaplica katol., wzniesiona w zeszłym wieku przez Moniuszków. Niegdyś U. należał do domin. Śmiłowicze i był z kolei własnością Sapiehów, Zawiszów i Ogińskich. Pod koniec XVIII w. z całą Śmiłowszczyzną nabyty przez Stanisława Moniuszkę, sędziego woj­skowego w. ks. lit., ożenionego z Ewą Wojniłowiczówną i tu d. 5 maja 1819 r. urodził się z ojca Czesława i matki Elżbiety Madżarskiej Stanisław Moniuszko, twórca „Halki”. Dom, w którym się urodził, do dziś istnieje w dobrym stanie; widok podał Orda w swem Albumie. Po Moniuszkach U. stał się własno­ścią Dzikowskich i przez wiano Ludwinii Dzi­kowskiej przeszedł na Oziębłowskich. Ziemia i łąki dobre, arendy, młyny i propinacye.