Ostrów

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 7, Warszawa 1886, s. 707.

Ostrów 11.) O., wś, pow. rudecki, 12 klm. na płd.-zach. od sądu pow. i urz. poczt, w Rudkach. Na płn. leżą Kupnowice Nowe, na wsch. Koniuszki Sieniawskie, na płd. Czernichów, na zach. Błożew Dolna. Płd.-wsch. granicy dotyka na małej przestrzeni Strwiąż, dopływ Dniestru. Do Strwiąża płynie potok t. zw. Błożewka, powstająca w płd.-wsch. krańcu wsi, a pły­nąca zrazu na zach. a potem na płd. do Czer­nichowa, gdzie wpada do Strwiąża. W płn. stronie obszaru powstaje pot. Łączny i płynie na wsch. do Koniuszek i Nowosiołek Gościn­nych, gdzie wpada do Wiszenki, połączonej ze Strwiążem. Zabudowania wiejskie leżą w płd. stronie obszaru. Na zach. od nich leży las ze szczytem 274 mt. wys. a na płn.-wsch. od za­budowań, na wschodniej granicy wsi, wznosi się wzgórze Ostrów do 318 mt. Włas. więk. ma roli or. 296, łąk i ogr. 72, past. 22, lasu 65 mr.; wł. mn. roli or. 259, łąk i ogr. 52, past. 71 mr. W r. 1880 było 396 mk. w gm., 27 na obsz. dwor. (34 rz.-kat.). Par. rz.-kat. w Rudnikach, gr.-kat. w Koniuszkach Królew­skich. We wsi jest fol. Okopy.