Józef Ciechanowiecki

Polski Słownik Biograficzny, t. 4, Kraków 1938, s. 30.

Ciechanowiecki Józef, h. Dąbrowa (+ 1801)najmłodszy syn Feliksa Nikodema, starosty mścisławskiego. Jako małoletni uniknął szczęśliwie walk politycznych i rodzinnych, które tak tragicznie odbiły się na czterech starszych braciach jego (Janie, Michale, Stanisławie i Ksawerym). Wychowany w domu ciotki swojej Ogińskiej, uzyskał na sejmie r. 1767-8, dzięki poparciu możnych przyjaciół rodziny swojej i zmienionej koniunkturze politycznej, częściowe przywrócenie sobie schedy, przypadającej po ojcu, a zakwe­stionowanej skutkiem orzeczeń sądu konfederackiego w r. 1764. Bawił następnie C. przez czas dłuższy jako sekretarz poselstwa polskiego w Petersburgu, skąd wrócił w r. 1773. Poświę­ciwszy się służbie w wojsku, zbliżył się do Stanisława Augusta, został generał-adiutantem JKr. Alei i generał-majorem w wojsku lit. Z ramienia sejmu delegacyjnego w r. 1775 został komisarzem do likwidacji długów Rzpltej i zasiadał w wielu komisjach ultimae instantiae, wyznaczanych w sprawach prywatnych, a tak dotkliwie podważających powagę normalnego sądownictwa kra­jowego. Zresztą i sam korzystał z tego komisyj­nego sądownictwa sejmowego (np. w sprawie z Hornowskimi, Jakowickimi i in.). Posłował z pow. orszańskiego na sejm r. 1776 i z woj. połockiego w r. 1780. Kawalerem orderu św. Stanisława został w r. 1781. Zmarł r. 1801 w Packowie i tamże pochowany. Posiadał dobra: Boczejków, Packowo, Świecza (częściowo w r.1770 nabyte od Galiczów), Zalesie i in. – które jednak, po I rozbiorze znalazły się w granicach Rosji.

Literatura jak przy Janie Ciechanowieckim

(Matuszewicz, Pamiętniki; Dr Antoni J. (Rolle), Starościna opeska, “Tyg. 11. ” 1885, nr 146-52 i w “Szkicach i opow. ” S. V; Chrapowicki E., Starościna opeska, “Bibl. Warsz.” 1895, 1 295; Hedemann O., Historia powiatu brasławskiego, Wil. 1930; tenże, Graf Manuzzi, Wil. 1935; “Złota Księga” XIII 40-1; Herbarz (Bonieckiego, Uruskiego)

Stanisław Kościałkowski