Ferdynand Ruszczyc

Ferdynand Ruszczyc
Bohdanów 1870 – Bohdanów 1936

był malarzem, grafikiem i scenografem. Czlonek stowarzyszenia Sztuka. Od 1904 profesor Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, 1907-1908 Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W maju 1919 roku został członkiem Komitetu Odbudowy Uniwersytetu Wileńskiego (zamkniętego przez władze rosyjskie w 1832 roku), opowiadającym się za nadaniem mu za patrona Stefana Batorego. We wrześniu 1919 został profesorem na Wydziale Sztuk Pięknych tejże uczelni.

Malarstwem zajmował się głównie we wcześniejszym okresie życia. Malował krajobrazy, głównie zimowe i wiosenne o ciemnej gamie barwnej, często o charakterze epickim i symbolicznym. Pejzaże Ferdynanda Ruszczyca odznaczają się ekspresją, dramatyzmem i monumentalizmem form (Ziemia1898).

Zajmował się grafiką użytkową, przyczynił się do odrodzenia wileńskiego drukarstwa, sztuki pięknej książki i czasopisma. Był zasłużonym organizatorem życia kulturalno artystycznego. W latach 1910-32 współpracował z teatrami – projekty i dekoracje do 15 sztuk, m.in. Balladyny(1914) Słowackiego, Wesela(1910) i Nocy Listopadowej(1930) Wyspiańskiego.

*Zdjęcia i opisy pochodzą ze strony: http://www.pinakoteka.zascianek.pl/ i umieszczone zostały dzięki uprzejmości pana Witolda Raczunasa.