Białokiernica

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 1, pod red. F. Sulimirskiego, B. Chlebowskiego, W. Walewskiego, Warszawa 1880, s. 190.

Białokiernica, Białakrynica, 1.) wieś, pow. podhajecki, o milę na wschód od Podhajec od­legła. Przestrzeni posiadłość większa zajmuje roli ornej 1007, łąk i ogrodów 28, pastwisk 16, lasu 36 morg.; posiadłość mniejsza roli ornej 1944, łąk i ogród. 122, past. 415 morg. Grunt zimny, położenie wysokie, ludność rzym. kat. 825, gr. kat. 493, izraelitów 17, razem 1355. Wieś ta należy do rz. kat. paraf, w Podhajcach, do grec. kat. pa­rafii Nowosiółka; posiada szkołę trywialną. Właściciel większej posiadłości Emil Torosiewicz. 2.) B., wś, pow. złoczowski, o 4 milo na wschód od Złoczowa, o 2 kil. od st. p. Ole­jów; leży nad potokiem bez nazwiska, który tworzy stawy mniejsze i większe w Olejowie, Białokiernicy, Białogłowach, Neterpińcach, Nosowcach i Horodyszczu, i pod tą ostatnią wsią wpada do Seretu. Przestrzeni posiadłość większa obejmuje roli ornej 267, łąk i ogrodów 133, pastwisk 71, lasu 175 morg; posiadłość mniejsza roli ornej 406, łąk i ogród. 179, pa­stwisk 18, lasu 6 morg. Co do położenia da się zastosować dosłownie co powiedziano powy­żej o Białogłowach. Ludność rzym. kat. 214, gr. kat. 253, izrael. 13: razem 480. Należy do obudwu parafi do wsi Olejów. Właściciel większej posiadłości Kazimierz hr. Wodzicki. 3.) B., Fontina alba, przysiółek wsi Woronetz na Bukowinie, w pow. suczawskim, o 7 kil. od Gurahumory, własność funduszu religijnego. B. należy do parafii greckiej nieunickiej Woro­netz i jest osadą filiponów czyli starowierów, przybyłych tu za Józefa II. Tutejsza gmina starowierów uważa się za najczystszą i najdo­kładniejszą przedstawicielkę tej sekty a wpływ jej daleko sięga.