Prezydent Poroszenko podpisał dekret o uczczeniu założyciela średniowiecznego państwa ukraińskiego
Prezydent Ukrainy Petro Poroszenko podpisał dekret o uczczeniu “założyciela średniowiecznego europejskiego państwa Rusi-Ukrainy”, księcia Włodzimierza.
Poroszenko polecił władzom rządowym i samorządowym celem zachowania i wzmocnienia tradycji ukraińskiej państwowości, przypominania o roli historycznego dziedzictwa Rusi-Ukrainy w jej ustanawianiu, uszanowania wagi przyjęcia chrześcijaństwa dla rozwoju ukraińskiego społeczeństwa jako nieodłącznej cześci cywilizacji europejskiej, uczczenie pamięci Włodzimierza Wielkiego – wielkiego działacza państwowego i politycznego, księcia kijowskiego, twórcę średniowiecznego państwa europejskiej Rusi-Ukrainy.Dekret ma związek z 1000-rocznicą jego śmierci, która mija w tym roku.
Poroszenko zalecił też przygotowanie obchodów rocznicy Narodowej Akademii Nauk Ukrainy.
Termin “Ruś-Ukraina” został wykorzystany pierwszy raz przez Mychajło Hruszewskiego, ukraińskiego i sowieckiego historyka, który od 1924 pracował w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Sowieckiej we Wszechukraińskiej Akademii Nauk. W swoim dziesięciotomowym dziele “Historia Ukrainy-Rusi” (1898-1937) Hruszewski udowadniał m.in. okupacyjny w jego przekonaniu charakter polskiej władzy we Lwowie.
president.gov.ua / Kresy.pl
Czyli tworzymy historię od nowa, bez związku z prawdą historyczną?
Zapewne wkrótce dowiemy się, że Adam i Ewa byli Ukraińcami, a wąż był Rosjaninem.
Kiedy Ruś Kijowska dogorywała nikt nawet nie słyszał o czymś takim jak ukrainiec. Sicz kijowska jest takim spadkobiercą spuścizny księstwa ruskiego jak rząd USA kultur indiańskich.
Za Księcia Włodzimierza Wielkiego nie było czegoś takiego jak Ruś-Ukraina.Książe Włodzimierz nie był również założycielem księstwa Ruś Kijowska.Jego ojciec światosław /942-972r/,również był księciem Rusi Kijowskiej.Przodkowie księcia Włodzimierza,Rurykowie,też nie pochodzili z terenów tego księstwa lecz gdzieś z dzisiejszej skandynawskiej Jutlandii.Ich potomkami byli również moskiewscy carowie.Księstwo Kijowskie przestało istnieć w połowie 13-ego wieku i dopiero manipulacyjny historyk Hruszewski przypomniał sobie o nim w XXw,jako o Rusi-Ukrainie.Księstwo Kijowskie rozpłynęło się w Złotej Ordzie.Sam ksiąze Włodzimierz mimo,że unicki święty,wcale nie był taki cnotliwy,pokojowy i miłosierny.Był okrutny,wojowniczy i rozpustny/kilkanaście żon i ok 800 konkubin/
szkoda gadać Panowie , najgorsze jest to ze oni w to wierzą! podejrzewam iz niejeden uważa ze Panstwo RUS-UKRAINA istniało 1000 lat, zresztą bywając we Lwowie poznałem Ukrainke która wyjaśniła mi jako to Ukraincy za Chmielnickiego dwa razy zdobyli Warszawę , mało tego mają na to papiery…..
Skąd pochodzi i co oznacza nazwa “Ukraina”?
http://w.kki.com.pl/pioinf/przemysl/dzieje/rus/ukraina.html
“Bardzo często autorzy ukraińscy opisując wydarzenia dotyczące okresu IX-XIV wieku nieustannie używają terminu “Ukraina” dla oznaczenia rozległego terytorium południowo-wschodniej Europy, a ludność tego kraju nazywają “narodem ukraińskim”. Jednak analizując dawne teksty źródłowe można stwierdzić, że wówczas w języku słowiańskim ukraina oznaczała jedynie ziemię pograniczną, kresową, poszczególnych państw. Stąd i Kijów, i Polska, i Halicz, i Psków, i Połock, i Moskwa, i inne księstwa miały swoją ukrainę, czyli że był to rzeczownik pospolity, nie zaś własny. W tym kontekście ukraina to jak podaje Zygmunt Gloger: “każda ziemia na kraju czyli na krańcu, u granicy, u kraju państwa położona.” Termin ukraina,jeśli chodzi o część południową wschodniej Europy , po XIII wieku na długo znika ze źródeł. Imieniem własnym staje się dopiero na przełomie XVI—XVII stulecia; oznaczać będzie wtedy jedynie województwa kijowskie, bracławskie, czernihowskie, które to ziemie w XVII wieku stanowiły kresy państwa polsko-litewskiego. Jednak nawet wtedy nazwa “Ukraina” nie stała się urzędową a jedynie nazwą o charakterze topograficzno-geograficznym i nie oznaczała nic więcej jak tylko część ziem ówczesnej Rzeczypospolitej jak Mazowsze czy Pokucie. Tak więc wbrew temu co nieraz twierdzi ukraińska propaganda, historycznie ani Podole, ani Wołyń, ani ziemia halicko-lwowska, ani tym bardziej przemyska nigdy mianem Ukrainy nie były objęte. Przyjmując za punkt wyjścia trafny pogląd sformułowany przez D.Doroszenkę (Narys istoriji Ukrajiny – 1932 r.) o tym, że – “rozstrzygające znaczenie dla nazwania tak lub inaczej jakiegoś narodu musi mieć to jak on sam siebie nazywa i jak chce być nazywany”, oraz analizując żródła historyczne można stwierdzić, że aż do przełomu XVI-XVII stulecia nie istniała Ukraina jako imię własne czy pojęcie geograficzne i nie istniał naród ukraiński. Naród ten uformował się w czasach daleko późniejszych. Ponadto faktem jest, że żadna część ludności obrządku wschodniego zamieszkała na omawianych terenach nigdy, przez cały ciąg dziejów (aż do XX w.) nie nazywała siebie, ani nie była określana przez sąsiadów mianem ukraińskiej. Źródła uważają ją stale za Ruś, albo określają nazwami grodów (Haliczanie, Włodzimiercy itp.). Określenie “naród ukraiński” zostało po raz pierwszy wprowadzone do historiografii dopiero na przełomie XIX i XX wieku przez ukraińskiego historyka, wolnomularza, polityka i “wychowańca rosyjskiej szkoły antypolskiej” M.Hruszewskiego. Wbrew prawdzie historycznej a wyłącznie ze względów politycznych ujął on w jedną całość historyczną rozproszone i różnorodne dzieje tej grupy ludów słowiańskich, które zostały podbite przez Rurykowiczów i nazwał obszary środkowego Podnieprza, Wołynia, Podola i halickiego Podkarpacia „Ukrainą”, zaś różnorodne ludy je zamieszkujące — „narodem ukraińskim” . Jak zauważał w 1922 r. Franciszek Rawita-Gawroński: “Znikła już z prasy prastara Ruś, a zjawiła się hałaśliwa i niespokojna, jakaś neokozacka „Ukraina”, jako nomenklatura agitacyjna.” Podobnie pisał dr Ludwik Kolankowski w “Świecie słowiańskim” w 1908 r: “Terminologię „ukraiński”, „naród ukraiński” zamiast naród „ruski”, uważamy za bardzo niefortunną. Brzmi ona nieco kompromitująco, jest bowiem rodzajem zrezygnowania z wielkiej przeszłości ruskiego państwa, pewnem zacieśnieniem tradycyi historycznej i nie odpowiada poczuciu istotnemu szerokich mas ludowych.” Nie oznacza to, że dzisiejszym Ukraińcom odmawia się prawa do jakiejkolwiek części politycznego czy kulturalnego dziedzictwa dawnej Rusi. Oznacza jedynie to, że należy posługiwac się terminami współczesnymi danej epoce i nie przenosić dzisiejszych pojęć na czasy, kiedy te pojęcia nie istniały, lub kiedy zawierały treść odmienną od dzisiejszej. “
M.Hruszewski – “Wychowaniec rosyjskiej polityki antypolskiej, zrozumiałej ze stanowiska podboju, a szkodliwej ze stanowiska historycznego, politycznego i narodowego narodu ruskiego, ogarnięty słuszną zresztą myślą i nadzieją wysunięcia swego narodu na arenę niezależnego państwowego życia politycznego, nie śmiał jawnie i wrogo wystąpić przeciwko Rosji, która najwięcej krzywd wyrządziła narodowi ruskiemu, ale wszystką żółć swoją przelał na Polaków i polsko-ruskie dzieje przedstawił nie tylko w fałszywem oświetleniu, lecz pogłębił, zaszczepione przez Rosję w społeczeństwie ruskiem, ideały nieetyczne Kozaczyzny i hajdamaczyzny, gloryfikując je jako bohaterstwo narodowe. Ażeby jednak narodowi ruskiemu nadać więcej cech odrębności, historję swoją nazwał „Historją Ukrainy—Rusi”, a naród „ukraińskim”. W krótkim bardzo czasie Ruś za naśladowców i uczniów Hruszewskiego odpadła, pozostała tylko „Ukraina” i „naród ukraiński”.
http://w.kki.com.pl/pioinf/przemysl/dzieje/rus/kwestia3.html
Terytorium Ukrainy w świetle kartografii
http://w.kki.com.pl/pioinf/przemysl/dzieje/rus/Kartografia/kartografia.html
ZESTAWIENIE ZBIORU MAP.
1. Mapa Środkowej Europy w/g kardynała Mikołaja z Kuzy z drugiej połowy XV wieku.
Mapa ta nie zna terminu „Ukraina”.
2. Mapa Polski Wacława Grodeckiego z 1557 r. LINK
Mapa ta nie zna terminu „Ukraina”.
3. Mapa środkowej i wschodniej Europy z atlasu Gerarda Mercatora z 1630 r.
Mapa ta nie zna terminu „Ukraina”.
4. Mapa Wielkiego Księstwa Litewskiego Tomasza Makowskiego z 1613 r. LINK
Mapa ta nie zna terminu „Ukraina”.
5. Mapa Rosji Hesselo Gerardo z 1613 r.
Mapa ta nie zna terminu „Ukraina”.
6. Mapa Polski du Val’a.
Mapa ta nie zna terminu „Ukraina”.
7. Mapa Dzikich Pól vulgo Ukrainy le Vasseur’a de Beauplan z 1648 r. LINK
Termin „Ukraina” znajduje się jedynie w tytule jako jednoznaczny z pojęciem „Dzikich Pól”.
8. Mapa Polski le Vasseur’a de Beauplan z 1651 r.
Napisem „Ukraina” objęto pas między Bohem a Dnieprem.
9. Mapa Ukrainy z atlasu Fr. Getkanta (1638-1639).
Nazwą „Okraina” oznaczono obszary nad Donem.
10. Mapa Polski Guillaume de l’Isle z początku XVIII w.
Nazwa „Ukraina” znajduje się jedynie w tytule mapy.
11. Mapa Polski J. Senex’a z początków XVIII wieku. LINK
„Ukraina” obejmuje obszary nad Bohem i Dnieprem.
12. Mapa Polski Sansona z 1688 r. LINK
„Ukraina” obejmuje obszary nad Bohem i Dnieprem.
13. Mapa Rosji Megdena i Brussa z 1699 r.
„Ukraina” obejmuje obszary nad Bohem i Dnieprem.
14. Mapa Królestwa Polskiego i Księstwa Litewskiego z XVII w.
„Ukraina” obejmuje obszary nad Bohem i Dnieprem.
15. Mapa Rosji Izaaka Massy z 1633 r.
„Ukraina” obejmuje obszary nad Bohem i Dnieprem.
16. Mapa Ukrainy M. Seuttera z XVIII w.
„Ukraina” obejmuje obszary nad Bohem i Dnieprem.
17. Mapa południowej części Rosji I. Nieleniewa z 1779 r.
Nazwę „Ukraina” przeniesiono w granice Państwa Polskiego.
18. Mapa południowej części Rosji I. Nieleniewa z 1782 r.
Na mapie skasowano nazwę „Ukraina”.
Po raz pierwszy w sposób urzędowy nazwa “Ukraina” /jako imię własne/ pojawia się w 1589 r. i to nie jako nazwa polityczna a jedynia jako imię pospolite – o czym pisze Zygmunt Gloger w swojej “Geografii historycznej ziem dawnej Polski”:
“Nazwa u k r a i n y , stosowana do ziem Kijowskich od czasu ostatecznego ich wcielenia (roku 1471) do Litwy, nie miała nigdy charakteru oficjalnego i oznaczała jedynie tyle, co “ugranicze”, południowy kraniec, kraj Wielkiego księstwa Litewskiego od strony „ordyńców”. Urzędownie po raz pierwszy została ona użytą w 20 lat po wcieleniu Kijowszczyzny do Korony w tytule głośnej ustawy z r. 1589 “Porządek z strony Niżowców i Ukrainy”, chociaż i tu jak tylko imię pospolite, a nie nazwa polityczna, urzędowa prowincji. Wereszczyński, biskup kijowski, za Zygmunta III pierwszy chyba (w znanej swej przestrodze Rzeczypospolitej) używa nazwy “Ukraina” w nieco ściślejszym znaczeniu. A.Jabłonowski powiada, że od owych czasów pod nazwą Ukrainy, w rozległem tej nazwy znaczeniu, poczęto w głębi Korony i Litwy rozumieć szeroki, prawie bezbrzeżny obszar ziem, roztaczający się za Słuczą i Murachwą, to jest granicami przyrodzonymi Wołynia i Podola na dorzeczu Dniepru i Bohu aż do szlaku “murawskiego” i “pól oczakowskich”, a który aktem unii 1569 r. przyłączono do Korony. Obszar nie tylko stepowy, ale obejmujący i Polesie naddnieprowe, urzędownie rozpadający się na dwa województwa: Kijowskie i Bracławskie.”
To jest następny krok zmierzający do jakiegokolwiek zamocowania w historii tego zbrodniczego tworu . Mam osobiście dość ciągłego dyskutowania nad bezsensem takich twierdzeń . Pozostaje jedynie nadzieja że Putin naprawi ten błąd Stalina i rozpiepszy toto przed zaplanowanymi ,,obchodami” czego w tym momencie szczerze im życzę , nie są godni być ani narodem ani państwem.
Czy ten nasz Rząd dostal pomieszania zmysłów? O. Turczynow dzień wcześniej czcil w Parlamencie Ukrainskim pamięć zbrodniarzy i morderców Polaków , Romana Szukiewicza dowódcę band UPA, oraz Petro Diaczenkę , mordercę i rzeżnika Powstańców Warszawskich w 1944r., a na drugi dzień przyjeżdża do Polski i zostaje serdecznie witany przez Rząd, Polski. Ludzie w jakim Ja kraju żyje. Polacy do jasnej cholery obudzcie się. Warszawiacy Ukraińcy plują Wam w twarz.