Żemłosław

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 14, pod red. B. Chlebowskiego, Warszawa 1895, s. 775.Żemłosław

, folw. uad rz. Gawią, pow. oszmiański, w 3 okr. pol., gin. i par. katol. Subotniki, o 35 w. od Oszmiany, 12 w. od Dziewieniszek, a 33 w. od st. Bieniakonie dr. żel. Wilno-Równo, ma 23 mk. katol. Kaplica kat. z gro­bami familijnemi, gorzelnia parowa, dwa młyny wodne, folusz, tartak, fabryka gontów, cegielnia, grunta żytnie, gospodarstwo postępowe, stare lasy sosnowe i jodłowe. Własność Umiastowskich. Około 1700 r. własność Marcyana z Tęczyna Żemły, podkomorzego oszmiańskiego, który puszcza dobra te w zastaw w sumie 30000 złp. Piotrowi, zięciowi, i córce Anieli z Żemłów Pa­com, sstom wilejskim. Około 1723 r. eiż Paco wie odstępują praw swych Franciszkowi i Cecy­lii z Morykonich Andruszkiewiczom, skarbnikom oszmiańskim. Wreszcie zastaw ten Ż. zamienia się na formalną sprzedaż. W końcu Ż. przechodzi 1806 r. do Umiastowskich. Około 1846 r. własność Kazimierza i Józefy z Rajeckich Umiastowskich, marszałków oszmiańskich, dziś własność ich sy­na Władysława. Orda w swem Albumie pomie­ścił widok pałacu w Ż. (ob. Serya IV, N. 121).