W stronach ojczystych i nad Niemnem

Moja mała ojczyzna, takie utarło się powiedzenie od kilkunastutu lat. Ale słowo “mała” nie oznacza, że mniej ważna od tej ojczyzny, kraju, w którym aktualnie mieszkasz.

Ziemia kresowa

Ziemio moja,

obcym butem zdeptana,

rosą po nocach płacząca.

Do Ciebie się modlę,

Tobie śpiewam,

całuję rany.

Ile jeszcze

będziesz musiała wycierpieć?

Ile przed Tobą dziejowych zakrętów?

Nie pozwól zaorać Twojej historii,

religii,

mowy.

Kamień omszały

drzemie w zaciszu cmentarnym.

Prochy przeszłości

porastają drzewami.

Potrzebuję Ciebie

ziemio ojczysta,

jak powietrza.

Autorka wiersza urodziła się w Sobotnikach w 1938 r. W 1958 r. wyjechała do Polski, mieszka w Jeleniej Górze, jest poetką.

Wejdź na poniższy link:

https://picasaweb.google.com/116822554608453418492/MojaAjczynaCzerwiecLipiec2009#5609431516130938658