Podhorce

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 8, Warszawa 1887, s. 392.

Podhorce 1.) rus. Pidhirci, wś, pow. bobrecki, 24 klm. na płd.-zach. od Bobrki, 15 klm. na płn.-zach. od sądu pow. i st. kol. w Chodorowie, 4 klm. od urz. poczt, w Brzozdowcach. Wsch. i płd. część wsi przypiera do Turzanowiec, część zach. do Brzeziny (pow. żydaczowski). Zabudowania wiejskie leżą na lew, brzegu Dniestru. W 1880 r. było 27 dm., 212 mk. (36 rz.-kat., 172 gr.-kat., 4 izrael.);4 Niemc., 208 Rusinów. Par. rz.-kat. w Brzozdowcach, gr.-kat. w Stańkowcach. We wsi jest cerkiew p. w. św. Mikołaja. Siarczyński (Rkp. Ossol., Aa 1829) wspomina, że Lew, ks. ruski, nadał tę wieś Iwanowi Czaplicowi, a dar ten zatwierdził Jagiełło w 1421 r. Z P. pochodzili Korytkowscy herbu Jelita (ob. Brzozdowce).