Milatyn

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 6, Warszawa 1885, s. 418.

Milatyn 1.) wś w pow gródeckim, zwana także M. Mały, 14 kil. na płd.-zach. od sądu pow. w Gródku, 10 kil. na płd.-wsch. od urz. poczt., st. kol. i tel. w Sądowej Wiszni. Na płn. leżą Rodatycze, na wsch. Wołczuchy i Dobrzany, na płd. Putiatycze, na zach. Dołhomościska (w pow. mościskim). Przez wieś płynie pot. Zamłyński al. Wzdach, dopływ Rakowa. Wchodzi on tu z Dobrzan i płynie zrazu wzdłuż granicy wsch. od płd. na płn., poczem skręca na zach. i płn.-zach., a płynąc środkiem obszaru wchodzi do Rodatycz. Od praw. brz. przyjmuje on w obrębie wsi pot. Kocowski, płynący od wsch. na zach.; od lew. brz. zasila go inna struga, płynąca z Dołhomościsk od zach. na wsch., rozlewająca się w mały stawek, a w końcu płynąca na płn. płn. aż do ujścia. W środku obszaru leżą za­budowania wiejskie, na płn. od nich, na gra­nicy Rodatycz, nad Wzduchem, przys. Bar (a raczej oddzielna wioska, ob,), a we wsch. stronie u żródlisk pot. Kocowskiego przys. Baru, Koców z folw. i dworem. W płd. stro­nie wsi wznosi się wzgórze Milatyn do 285 m. (znak triang.). Własn. więk. ma roli or. 602, łąk i ogr. 199, past. 4, lasu 351 mr.; wł. mn. roli or. 686, łąk i ogr. 102, pastw. 156 mr. W r. 1880 było w M. 486 mk., w gm., a 32 na obsz. dwors,, w Barze zaś 446 mk. w gm., a 62 na obsz. dwor. (między nimi 175 obrz. rz.-kat. w M. a 359 w Barze). Par. rz.-kat. w Milczycach, gr.-kat. w Dołhomościskach.