Korczów

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 3, Warszawa 1882, s. 394.

Korczów (po rusku Korcziw), wś, pow. Rawa ruska, 25 kilm. na płn.-wsch. od Rawy, 7 kilm. na płn.-wsch. od sądu pow. i urzędu poczt, w Uhnowie. Na płn. leży Szczepiatyn, na płn.-wsch. Korczmin, na wsch. Staje, na płd, Domaszów i Karów, na zach. Uhnów i Tarnoszyn. Wzdłuż granicy płd. płynie potok Sołokija (dopływ Bugu) od płd.-zach. na płn.- wsch. a potem na wsch. Lewy brzeg potoku, a więc płd. kończyna obszaru wiejskiego jest ba­gnista (208 m.), na przestrzeni dochodzącej 1 klm. szerokości. Na płn. od tej niziny bagni­stej leżą zabudowania wiejskie (212 m.), na płn. od nich orne pola (218 m.), a na granicy Tarnoszyna, Szczepiatyna i Korczmina lasy. Wody z płd. obszaru płyną do Sołokii. Włas. większa (Tytusa Kiełanowskiego) ma roli orn. 357 mr., łąk i ogr. 301 mr., pastw. 103 mr., lasu 497 mr.; wlas. mniejsza roli orn. 723 mr., łąk i ogr. 320 mr.. pastw. 13 mr. Według spi­su z r. 1880 było 758 mk. w gminie, 60 na ob­szarze dwor. (około 250 obrz. rz.-kat., reszta gr.-kat.). Par. rz.-kat. w Uhnowie, gr.-kat. w miejscu, należy do dekanatu uhnowskiego a dyec. przemyskiej, i ma filie w Szczepiatynie i Stajach. We wsi jest cerkiew i szkoła filial­ne. Około r. 1786 była ta wieś własnością Swieżawskiego, sty pełczyńskiego. W obrę­bie wsi, od granicy Szczepiatyna i Korczmina, jest wiele kurhanów śród pola, po większej części poniszczonych i pozaorywanych. Toż samo w lesie na granicy Korczmina widać pojedyńcze kurhany. Lu. Dz.