Horucko

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 3, Warszawa 1882, s. 156-157.

Horucko (al. Horusko, Horuczko) z Hrudami, wieś w pow. drohobyckim, 24 kil. na pół.- wschód od Drohobycza a 6 kil. na północny- wschód od st. p. w Medenicach, w płn.-wsch. stronie powiatu, Sąsiaduje na wschód z Radeliczem, na płd. z Krynicą i Medenicami, na za­chód z Ugartsbergiem a na półn. z Lipicami i Kołodrubami w pow. rudeckim. Przez śro­dek obszaru wiejskiego ciągnie się od zachodu, od Ugartsbergu, ku wschodowi pasmo cokol­wiek wyżej wzniesione (273 m.) niż reszta obszaru, a przerznięte w połowie przez potok Letniankę, płynący od płd.-zach. ku półn.- wsch. do Dniestru. Na półn. od tego pasma ściele się rozległy obszar bagnisty t. zw. Bło­to Horuckie, opadający do 262 m., na płd.- zach. opada bagnisto pastwisko Tłoka do 267 m. i Dąbrowa nad Letnianką, a na płd.-wsch. jest także znaczna przestrzeń moczarzysta. Prócz Letnianki płynie jeszcze przez wieś jej dopływ Korosnica od płd. ku półn. i uchodzi w samej wsi; na półn. zaś wije się Dniestr ja­ko rzeka graniczna. Przysiółek Hrudy leży o 6 kil. na zach. od Horucka, oddzielony odeń Ugartsbergiem, na lewym brzegu Tyśmienicy, w okolicy również pomokłej. Wedle obli­czeń z roku 1869 było dm. 323, mk. 1948 w gminie a 2 dm., 12 mk. na obszarze dworskim; wedle szematyzmów z roku 1881 jest 1931 mk. obrz. gr. kat. a 4 rzym. kat., akatolików

[s.157]

wyznania helw. 45, izraelitów 20. Własność większa (J. Kolischer, EL Fraenkel i spadk. M. Kolischera) obejmuje roli ornej 5, łąk i ogr. 1829, pastw. 8, lasu 9 mr., włościanie mają roli ornej 1384, łąk i ogr. 994, pastw. 1817, lasu 2 rur. Parafia gr. kat. w miejscu, należy do dekanatu drohobyckiego i ma filią w Radeliczu. Par. rzym. kat. w Medenicach. We wsi jest cerkiew murowana i szkoła etatowa jednoklasowa. H. należało dawniej do klucza medenickiego w ekonomii samborskiej a ziemi przemyskiej. Lu. Dz.