Bukowa

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 1, Warszawa 1880, s. 461.

Bukowa, 1.) wś, pow. samborski, leży nad potokiem, dopływem Strwiąża, o 1 milę na północ od Fulsztyna, a o 1 ½ mili na północ od Starejsoli, o 1 i pół mili na północny wschód od Chyrowa, stac. Kolei łupkowskiej (l-sza kolej węgiersko-galicyjska), w której łączy się z tą koleją kolej naddniestrzańska. Ludność rzym. kat. 16, gr. kat. 838, izrael. 27: razem 881. Należy do rzym. kat. parafii w Fulsztynie, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której na­leży wieś Lutowiska; cała parafia liczy 1262 gr. kat. dusz. Parafia ta należy do dekanatu starosolskiego. Wedle zapisków wizytacyi w 1733 roku odbytej, miała cerkiew w Bukowie erekcyą od Mikołaja Herburta, podkomorzego ziemi przemyskiej z 1568 i Mikołaja z Żuro­wa Daniłowicza, podczaszego koronnego i podkomorzego ziemi chełmskiej a starosty hru­bieszowskiego w Bukowie z 1669 roku; posia­da szkołę filialną. Właściciel większej posia­dłości: konwent oo. bazylianów w Dobromilu.