Bujnowicze

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 1, pod red. F. Sulimirskiego, B. Chlebowskiego, W. Walewskiego, Warszawa 1880, s. 454-455.

Bujnowicze, 1.) wś i dobra ziems. w połu­dniowo zachodniej stronie pow. nowogródzkie­go, w 2 stanie policyjnym (horodyszozańskim), w 4 okręgu sądowym. Dobra te są własno­ścią Ejsmontów; wraz z folw. Burdykowszczyzna mają obszaru 2,967 m. 2.) B., wś z za­rządem gminnym we wschodnio-południowej stronie powiatu mozyrskiego, niedaleko rzeki

[s. 455]

Płotnicy (prawy dopływ Prypeci), w miejscu gdzie się schodzą drogi krzyżowe, mianowicie: środkowa z Mozyrza do Turowa i ze Skryhałowa do Sławecznej na Wołyniu. Miejscowość ta leży śród puszcz dziewiczych i błot strasznych, bardzo mało zaludniona. Należy do 1 stanu polioyjnego (skryhałowskiego), do 2 okręgu sądowego, którego biuro w Petrykowie. Gmina bujnowicka składa się z 31 wiosek i liczy mk. 1242 płci męz. Dobra B., własność Bołotowa, mają 48741 dziesiatyn rozległości.

Al. Jel.