Wojciech Wincenty Kanty Bagiński

Polski Słownik Biograficzny, t. 1, Kraków 1935, s. 216.Bagiński Wojciech Wincenty Kanty

(+ 1784) dominikanin. Ur. w Baginkach (pow. brański), z ojca Kazimierza, matki Anny z Rutkowskich. 22 XI 1747 r. wstąpił do klasztoru domi­nikanów w Grodnie, gdzie do końca życia prze­bywał. Przyjmując habit zakonny, zapisał swoją część Baginek na rzecz klasztoru W Choroszczy, Wysłany w r. 1748 na filozofję do Dereczyna (pow. Słonimski), otrzymał stopień doktora teologji. Pozostawił rękopis pt. Księga dziejów, w której od wstąpienia swego do zakonu S. Dominika w r. 1747, wolnemi od zabaw za­konnych godzinami, unikając próżnowania, tak domowe jak publiczne, godne pamięci cieka­wości umieszczają się ad majorem Del glo­riom, wydany przez Eust. Tyszkiewicza pt. Rękopism X…Dominikanina Prowincji Litewskiej (Wil. 1854); nadto w »Athenaeum« J. I. Kra­szewskiego (1854, IV 135—141) ukazała się jego Chorografja, czyli opisanie Żmudzi świę­tej około r. 1780 sporządzone. W Księdze dziejów B. zapisał wszystkie ważniejsze wy­padki krajowe od r. 1747 do 1784; daje tu biografje wybitniejszych ludzi; mówi o uchwa­łach sejmowych, gdzieniegdzie przytacza teksty ustaw i rozporządzeń; opowiada o szlachcie,, magnatach i zakonnikach, cofając się nawet do XVII w.; streszcza książki, które czytał, jeżeli znajdował w nich jakiekolwiek oświetlenie spraw polskich. Wiadomości czerpał zarówno z dzien­ników polskich i zagranicznych, jak i z tego, o czem się z opowiadań dowiedział.

Barącz Sadok ks., Rys dziejów zakonu kaznodz. w Polsce, Lw. 1861, I 79; Encyklopedja kość, W. 1873; Enc. Org.; W. Enc. 11.; Estr.

Adam Bar