Fatima w Dowbyszu

Krew męczenników zawsze wydaje owoce. Potwierdzenie tej chrześcijańskiej prawdy jest szczególnie widoczne w Dowbyszu, osadzie stanowiącej niegdyś stolicę „Polskiego Rejonu Autonomicznego „ na Ukrainie tzw. „Marchlewszczyzny”.

Choć po likwidacji rejonu większość tutejszych Polaków zostało wymordowanych lub deportowanych do Kazachstanu, to jednak polskość nie tylko w nim nie została wykarczowana, ale odzyskuje swą siłę. Z 6 tys. mieszkańców aż 75 proc. z nich przyznaje się do polskich korzeni.

Owocem krwi męczenników jest też powstanie w Dowbyszu Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej, z którego rozchodzi się ewangeliczne wezwanie do pokuty i nawrócenia przekazane przez Maryję w Fatimie. Ma ono charakter lokalno – diecezjalny. Odwiedza je jednak tysiące pielgrzymów rocznie. Główne uroczystości odbywają się w nim 13. maja i 13. października w rocznice objawień fatimskich. Sanktuarium jest obsługiwane przez Księży Pallotynów, staraniem których powstało. Zaczęli oni swa posługę w 1990 r., gdy ks. Aleksander Milewski przejął parafię od ks. Wincentego Witko, który wskrzesił ową w 1989 r. Kościoła w Dowbyszu nie było od dawna, gdyż został zniszczony w czasie likwidacji “Marchlewszczyzny” i ks. Witko tymczasowo wzniósł drewnianą kaplicę. Ksiądz Aleksander przystępując do budowy kościoła w Dowbyszu uznał, że powinien on być poświęcony Matce Bożej Fatimskiej. Miejscowi wierni zaakceptowali jego decyzję. Poparł ją także ordynariusz odrodzonej diecezji żytomierskiej bp Jan Purwinski.

Uroczyste wprowadzenie figury Matki Bożej Fatimskiej do parafii w Dowbyszu miało miejsce 13 października 1990 r. Została ona przywieziona z Portugalii. W 1992 r. bp Jan Purwiński uroczyście ja koronował.

Sam okazały kościół sanktuaryjny został wzniesiony w latach 1991 – 1995 dzięki wsparciu katolików z zachodniej Europy, a zwłaszcza z parafii obsługiwanych przez Księży Pallotynów. W 1995 r. świątynia została uroczyście poświęcona.

Kult Fatimski szerzony przez pallotyńską świątynię w Dowbyszu szybko zaczął promieniować na cała okolicę. Doceniając ten fakt w 2000 r. bp Jan Purwiński podniósł ją do godności diecezjalnego sanktuarium.

W roku 2005 sanktuarium dzięki zabiegom bp Marcjana Trofimiaka otrzymało 35 – głosowe organy, które po ich zamontowaniu rok później zostały poświęcone przez samego bp. Trofimiaka.

Od 2002 r. staraniem Księży Pallotynów w sanktuarium zaczęły się odbywać Festiwale Pieśni Maryjnej, na które przyjeżdżają wykonawcy z całej Ukrainy.

Na co dzień w sanktuarium modlą się przede wszystkim mieszkańcy Dowbysza. Jest ono przecież także świątynią parafialną. Pallotyni, dla których parafia w Dowbyszu jest największa ze wszystkich, które prowadzą na Ukrainie starają się, by pod względem religijności mogła służyć za wzór. Katechezą jest w niej objętych około czterysta osób. Siłą parafii jest jej zorganizowanie – istnieją przy niej m.in.: schola dziecięca, chór młodzieżowy, chór dorosłych, ministranci, lektorzy, oaza, bielanki, kręgi rodzin, 20 kółek Żywego Różańca, krucjata trzeźwości, grupy biblijne.

Przy parafii jest też prowadzona praca charytatywna. Istnieje jadłodajnia dla biednych oraz punkt wydawania używanej odzieży. Gospodarze sanktuarium organizują też wypoczynek letni dla dzieci.

Dowbyskie sanktuarium niewątpliwie przyczyniło się do ożywienia religijności w diecezji żytomierskiej. Przypomina ona jej wiernym, że czas pokoju przyjdzie wraz z triumfem Niepokalanego Serca Maryi.

Marek A. Koprowski