Polski Słownik Biograficzny, t. 1, Kraków 1935, s. 185.
AugustynowiczJanTobjasz(1664—1751), arcybiskup lwowski obrządku ormiańskiego, potomek patrycjuszowskiej rodziny lwowskiej, herbu Odrowąż. Urodził się we Lwowie 24 XI 1664, jako syn Grzegorza Jana i Anny z Jakubowiczów. Trzymał go do chrztu arcybiskup Mikołaj Torosowicz z panią Boimową. Po ukończeniu nauk w lwowskiem kolegjum papieskiem oo. teatynów otrzymał w r. 1688 święcenia kapłańskie i wkrótce dał śię poznać jako zdolny kaznodzieja, pełen apostolskiego ducha. Wybitne zalety umysłu i serca torowały mu drogę do coraz wyższych godności kościelnych, wreszcie w r. 1711 zgodnemi głosami duchowieństwa i przedstawicieli narodu, tzw. » starszych nacji ormiańskiej«, został wybrany biskupem sufraganem. Sakrę otrzymał dopiero w r. 1713 jako biskup himerjeński in partibus infidelium. W r. 1715 po śmierci ks. Wartana Hunaniana objął stolicę arcybiskupią. Był on wysoko ceniony przez papieża Klemensa XI, czemu tenże dał szczególny wyraz podczas pobytu A. w Rzymie w r. 1719, przyjmując go nader serdecznie, przyczem nadał mu godność asystenta tronu papieskiego i hrabiego rzymskiego i ofiarował mu w darze swój aparat lamowy, biały i czerwony. W roku następnym wziął arcybiskup A. udział w synodzie zamojskim, na którym została utrwalona unja Kościoła ruskiego z rzymskim. Był to pasterz wzorowy, otaczający troskliwą opieką swych diecezjan, zamieszkałych w Polsce, Litwie i Mołdawji. Odznaczał się przytem wielką roztropnością i pokorą, a zarazem taką słodyczą i łagodnością, że nie widziano go nigdy w gniewie. Umarł 22 XII 1751 i został pochowany w grobie arcybiskupów w podziemiach katedry ormiańskiej. W zakrystji katedry znajduje się dotąd piękny relikwjarz, ofiarowany A-wi przez »Kongregację de Propaganda Fide«, mieszczący w sobie cząstkę Krzyża Chrystusowego. Zachowały się tu również relikwje św. Klemensa Męczennika, przywiezione przezeń z Rzymu.
Ks. Dionizy Kajetanowicz
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!