Polska i obóz

czyli Noc z Twarzą Murzyna.

Wczoraj przegraliśmy. My – wyborcy, choć niekoniecznie zwolennicy Jarosława Kaczyńskiego. Ale można też powiedzieć: policzyliśmy się i własną siłę poznali. Jest nas prawie połowa. To krzepi. Contra spem spero, że nie rozwalą nas teraz z europejskiej dwururki jak jelenia, że nie zgniotą ustawami o przemocy w rodzinie, że nie zmiażdżą publicznego poczucia moralności gejowskimi adopcjami, nie stłamszą ustawami o tolerancji i politycznej poprawności. Contra spem spero.

Contra spem. Wbrew nadziei. Bo zapowiada się inaczej. Juz pierwszego dnia zostaliśmy ocenieni i podsumowani; Adam Michnik pokazał nam nasze miejsce. Triumf wyborczy pozwala mu wydyszeć tchem jednym, że ci, którzy ośmielili się głosować na Kaczyńskiego, są “obozem” frustratów i tak dalej. Polska – to brzmiałoby zbyt swojsko; “obóz”… – chciałoby się od razu dopowiedzieć: “koncentracyjny” – rzecz straszna sama w sobie. Bo wszak “Polska głosująca na Komorowskiego to Polska wartości europejskich, demokratycznych, gospodarki rynkowej i państwa prawa…” Zaś “obóz Kaczyńskiego, wspierany przez formacje skrajnej prawicy nacjonalistycznej i klerykalnej w rodzaju Radia Maryja, jest z całą pewnością niebezpieczny dla demokracji w Polsce”.

“Z całą pewnością niebezpieczny”! No tak, skoro do tego “obozu” zalicza się niemal połowa wyborców, musi być niebezpieczny. Patrzę do lustra z niejaką dumą. Czyżbym i ja, kulejący i nieruchawy, był niebezpieczny? Zapewne. Na pewno też piana leci mi z ust, na pewno-m zarażon wścieklizną. Kto by pomyślał…

Zaraz potem patrzę na zdjęcia Komorowskiego zamieszczone na stronie www. “Gazwyboru”. Ach, jaki to Ludzki Pan, prosto z “Pogody dla bogaczy” (pamięta ktoś ten serial?) i tak sympatyczny jak główny, młody bohater “Ojca chrzestnego”, czyli Ojciec Chrzestny junior. Nie wierzę własnym oczom… jaka przemiana… Ów sztywny cynik i niedouczony nieudacznik, kumpel Palikota – jakiego znamy z kampanii i sprzed kampanii, mimo usilnych starań mediów, aby wypadł inaczej – jakże luzacko i przyjemnie wypada na tych zamieszczonych dziś fotosach.

Od razu przypominam sobie, jakie zdjęcia pokazywano pięć lat temu w trakcie i po kampanii wyborczej Lecha K. I rzeczywiście przez chwilę mam pianę na ustach. I rzeczywiście wydaję się sam sobie niebezpieczny. I czuję się coraz bardziej przedstawicielem “obozu” pełnego “frustracji, lęku przed tym co odmienne, i permanentnego strachu przed Rosją czy Niemcami”, jak Wielki Adam pisze.

Wreszcie na koniec doczytuję, że Michnik pisze, iż ta część wyborców, która głosowała na Kaczyńskiego, “nie czuje się w naszym państwie u siebie”.

Coś takiego. Widać, że role się odwróciły. Jak dotąd, słyszeliśmy o ksenofobach, którzy nie chcą u siebie niczego obcego. Teraz jest już inaczej. Drzwi pokazuje nam “Polska głosująca na Komorowskiego”. Poprzednio to raczej cieszono się, że ci, którzy nie lubią tej ksenofobicznej Polski, mogą stąd wyjechać i mieć Ją gdzieś. Teraz, jak widać, Polska została zawłaszczona. Podobno KTOŚ zajął nasze miejsce. Nie jesteśmy już u siebie. Przychodzą mi na myśl słowa wieszcza (co nie zawsze za wieszcza uważan): “Noc idzie – czarna noc z twarzą Murzyna!”

Czyżby? Contra spem spero, i może jeszcze niekoniecznie tak bardzo contra spem, skoro jest nas w “obozie” osiem milionów?

Jacek Kowalski