Kanał Królewski
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 6, pod red. F. Sulimirskiego, B. Chlebowskiego, W. Walewskiego, Warszawa 1885, s. 790.
Muchawieckikanał[Kanał Królewski– red], łączący Bałtyk z m. Czarnem, przerzyna w poprzek europejski dział wodny i jakkolwiek tu wznosi się przeszło na 550 st. npm., przypada jednak na błota i okolicę zabagnioną przez zamknięcie kotliny pińskiej. Ta stosunkowo nizka okolica zapadłego Polesia, tak obficie zaopatrzona w wody zaskórno, gdzie już lada rów może służyć do spławu, podała jeszcze za czasów króla Władysława IV myśl połączenia Bałtyku z m. Czarnem sztuczną drogą wodną w tym punkcie. Jakoż została ta myśl później wykonaną i kanał w 1775 r. ukończony, nosił z początku nazwę kanału Rzplitej, później kanału Królewskiego, a dziś jest M. zwany. Długość jego wynosi przeszło 6 mil, jest zaś tak szerokim, że po nim wygodnie chodzić i mijać się mogą szuhaleje; jest obwarowany śluzami i obficie zaopatrzony w wodę. Na północy, jak m. Horodec, przypiera on do małej rzki Wotoki, która od lewego brzegu wpada do Muchawca, ciągnie się następnie z północy
ku południowi, wykręca się naprzód na płd.-wsch. a w końcu na wschód. Od w. Lachowicze jest prowadzony naprzód błotami po lewym brzegu rzeki Piny, aż do punktu gdzie już Pina poczyna być spławną i tu z nią się łączy.
W. Pol.
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!