Hubicze

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 3, Warszawa 1882, s. 197.

Hubicze (po rusku Hubyczy), wieś w pow. drohobyckim, 7 kil. na płd. zachód od st. kole­jowej w Drohobyczu, przy drodze kolejowej wiodącej z Drohobycza do Borysławia (stacya pocztowa). Na płn. sąsiaduje z Dereżycami, na wschód z Modryczem, na płd. z Borysławiem, na zachód z Banią Kotowską i Popielami. Wś rozłożyła się w dolinie Tyśmienicy, płynącej od płd. zach, ku płn. wsch. Obszar wsi pagór­kowaty, poprzerzynany dolinami potoków pły­nących od płd. ku płn. do Tyśmienicy (pot. Loszeny, pot. Żółty) i doliną bezimiennego po­toku uchodzącego do Ratoczyny (dopływu Ty­śmienicy). W śrcdku wsi samej wznosi się punkt jeden do 824 m., na płd. od wsi do 361, na zachód do 376 m. Wedle obliczeń z r. 1869 było dm. 144, mk. 916; wedle szematyzmów z r. 1881 jest 830 mk. obrz. gr. kat., 37 rzym. kat., a 52 wyzn. mojż. Własność większa (rzą­dowa) obejmuje roli ornej 10 m., łąk i ogr. 1 m.; włościanie mają roli ornej 917, łąk i ogr. 297, past. 816 mr. Par, gr. kat. w miejscu, należy do dekanatu drohobyckiego i obejmuje filie w Dereżycach i Monastyrze dereżyckim. Par, rzym. kat. w Drohobyczu, We wsi cer­kiew drewniana pod wezw. św. Jana Chrzci­ciela, szkoła jednoklasowa nieetatowa, cegiel­nia pospolita, dystylarnia spirytusu; okolica obfituje w naftę, to też są tutaj rafinerye nafty. H, należały dawniej do starostwa drohobyc­kiego. Lu. Dz.