USA podważają legitymację Rady Bezpieczeństwa ONZ

Stany Zjednoczone sugerują, że legitymcję Rady Bezpieczństwa uniwersalnej organizacji międzynarodowej podważa częste stosowanie weta przez Rosję. Dodajmy, że USA stosowały je jeszcze częściej.

Organizacja Narodów Zjednoczonych szykuje się właśnie do Zgromadzenia Ogólnego, które odbędzie się w 70 rocznicę założenia organizacji, która w założeniu ma regulować stosunki międzynarodowe w duchu pokoju i współpracy państw świata. Przedstawicielka USA przy ONZ Samantha Power dokonała gwałtownej krytyki ONZ, a szczególnie Rady Bezpieczeństwa, którą określiła jako “dysfunkcyjną”. Mówiła o podważeniu roli ciała wykonawczego ONZ jako “arbitra międzynarodowego bezpieczeństwa”. Otwarcie przyznała, że podstawą krytki jest niezgoda RB ONZ na zbrojny atak na Syrię, do którego mocarstwa zachodnie szykowały się już w 2013 r. W 2003 r. Stany Zjednoczone dokonały agresji na Irak ze złamaniem prawa międzynarodowego, bez zgody Rady Bezpieczeństwa. Teraz Power mówiła o słabnięciu legitymacji ONZ”.

Podobne stanowisko zajął przedstawiciel Wielkiej Brytanii. Także premier tego kraju David Cameron we wrześniu 2013 r. parł do ataku na Syrię, został on jednak powstrzymany przez sam brytyjski parlament. Teraz ambasador Zjednoczonego Królestwa Matthew Rycroft znów wrócił do tej idei oceniając brak zgody na militarną interwencję przeciw Syrii jako “największą porażkę w ostatnich latach, która ma niewątpliwe konsekwencje dla pozycji Rady Bezpieczeństwa i ONZ”.

Od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 r. najwięcej razy bo 30 razy weta używały w Radzie Bezpieczeństwa USA, głównie w calu osłony militarnej polityki Izraela wobec Palestyńczyków. Rosja użyła w tym okresie weta 11 razy – ostatnio w sprawie konflitu na Ukrainie i w sprzeciwie wobec ultimatów dla władz Syrii. 7-krotnie wetowały Wielka Brytania i Chiny. Trzy razy wetowała Francja.

Rada Bezpieczeństwa jest organem wykonawczym Organizacji Narodów Zjednoczonych. W przypadku zagrożeń bezpieczeństwa ma prawo decydować o użyciu sankcji a nawet sił zbrojnych wobec państwa, które ocenia jako agresora. Składa się z 15 członków reprezentujących państwa – 10 niestałych i 5 stałych reprezentujących USA, Rosją, Chiny, Francje i Wielką Bytanię. Tylko stali członkowie RB mają prawo weta.

theguardian.com/kresy.pl

1 odpowieź

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply

  1. jerzyjj
    jerzyjj :

    Nadal wierzysz w złego dyktatora Saddama Husajna i złego Osamę bin Ladena? Dowody ewidentnie wskazują, że islamski terroryzm jest stuprocentową robotą Pentagonu. Prawda jest taka, że Ameryka ściga tylko tych dyktatorów, którzy stają na drodze ICH faszystowskich interesów i są niewygodni wyłącznie dla zachodu, NIE dlatego, że są źli, a jak zdążyliśmy się przekonać, Ameryka (dom demokracji wymierzanej bombami NATO i obozami koncentracyjnymi FEMA) ma pod swoimi skrzydłami Nazizm i Komunizm, za które nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    AKTY TERRORYZMU DOKONYWANE PRZEZ STANY ZJEDNOCZONE

    Nigeria

    Generał Sani Abacha był skorumpowanym i represyjnym dyktatorem bogatej w ropę Nigerii. Kontrolując ropę naftową Abacha próbował przykryć swoje represje pod płaszczykiem demokracji pozwalając jednocześnie na sfałszowanie wyborów, co przedłużyło jego władzę. Po wyborach w 1994 prawdziwy zwycięzca Moshood Abiola został aresztowany i umieszczony w więzieniu przed ogłoszeniem sfałszowanych wyników. W 1994 miało miejsce więcej niż 100 egzekucji na pro-demokratycznych działaczach zabitych przez policję. Ex-nazistowski Royal Dutch Shell Holenderskiej Rodziny Królewskiej (Lippe-Biesterfeld), korporacyjna część CFR pod rządami Wall Street z Rockefellerami na czele, zapewniał większość bogactwa kraju przez wydobywanie ropy naftowej powodując jednocześnie poważne zanieczyszczenia środowiska naturalnego i dewastacje lokalnej gospodarki. Protesty kilkuset anty-rządowych działaczy wywołało “oburzenie międzynarodowe” i jeden z ich liderów K. Saro-Wiwa, wraz ze swoimi ośmioma towarzyszami, zostali powieszeni, aby uciszyć głos narodu dla interesów amerykańsko-brytyjskich faszystów korporacyjnych ręka w rękę z dyktatorem. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Uganda

    Idi Amin Oumee był jednym z najbardziej znanych, a zarazem najbrutalniejszym dyktatorem w Afryce. Idi Amin, winny również za zbrodnie w Rwandzie, zorganizował ugandyjskie obozy koncentracyjne w czasie rebelii Mau Mau w 1950 r. Ze względu na lojalność wobec Wielkiej Brytanii i jego anty-komunistyczne postawy, został wybrany przez Brytanię aby zastąpić rząd Ugandy uformowany w 1971 r. w wyniku zamachu stanu. Amin brutalnie tłumił swój naród z pomocą sił amerykańsko-brytyjskich i swoich oddziałów szkolonych przez Izrael i CIA – sabotaż działający z ramienia najbardziej terrorystycznego kraju na Ziemi, Stanów Zjednoczonych kontrolowanych przez gangsterów z RIIA i CFR i bandytów z Wall Street. Ilość ofiar Ugandy, w tym również tysięcy kobiet, dzieci i duchownych, którzy byli szczególnie represjonowani, codziennie wzrastała do ogromnych ilości z pomocą zachodnich elit. Jego dyktatorskie działania doprowadziły w końcu do inwazji na Tanzanię, przez co w odwecie został obalony przez najeźdźców Tanzanii i wojska Ugandy. Amin zbiegł do Arabii Saudyjskiej, gdzie wiódł spokojne życie aż do śmierci w 2003r. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Boliwia

    W 1970r. w Boliwii, kiedy ówczesny prezydent Juan Jose Torres znacjonalizował nieruchomości ropy naftowej należącej do Zatoki Perskiej i kopalnie cyny posiadane przez amerykańskie interesy, próbował zaprowadzić przyjazne stosunki z Kubą i ZSRR. Zamach stanu przeprowadzony został przez wyszkolonego za sprawą Stanów Zjednoczonych beneficjenta irackiej ropy przynoszącej zyski zachodnim korporacjom, Hugo Banzera, który miał tym samym bezpośrednie wsparcie Nixona i Kissingera z Waszyngtonu – objawiło się to pomocą amerykańskich wojsk lotniczych w czasie awarii komunikacji radiowej Banzera, który po obaleniu Torresa rozpoczął rządy terroru: szkoły zostały pozamykane jako “źródła zagrożenia” dla reżimu, zaś 2000 ludzi w ciągu dwóch lat było aresztowanych i torturowanych bez procesu. Indianie zostali obrabowani, wypędzeni z własnej ziemi i pozbawieni plemiennej tożsamości, zaś ich prawowita własność oddana została dla dziesiątek tysięcy białych mieszkańców RPA. Kiedy katolickie duchowieństwo starało się pomóc Indianom w obliczu aktu wandalizmu ze strony amerykańskiego rasizmu, reżim Boliwii z pomocą CIA przypuścił wobec nich terrorystyczne natarcia o nazwie “Plan Banzera”. Jest to ważne wydarzenie gdyż stało się ono wzorem dla większości sabotaży anty-katolickich w Ameryce Łacińskiej. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    RPA

    Pod rządami Bothy jako prezydenta, sekretarz obrony dał bezprecedensowe przywileje wojsku i policji, co uzasadniono narastającym niezadowoleniem na tle rasowym oraz “wzrostem Marksizmu”. Reżim apartheidu był po cichu wspierany przez USA, a pomimo bojkotu mającego na celu zmniejszenie amerykańskich inwestycji w RPA ze strony kongresu i wszech-demokratycznego ONZ zbudowanego za pieniądze odziedziczone przez Johna Rockefellera juniora po jego ojcu prowadzącym transakcje z III Rzeszą, Reagan, pupil global-faszyzmu RIIA pozostał na to głuchy. Kiedy Portugalia wycofała się ze swych kolonii w Mozambiku i Angoli, P.W. Botha twierdząc, że chce umocnić kapitalizm na kontynencie, w odpowiedzi na władzę rządu ludowego Mozambiku sfinansował Opór Narodowy Mozambiku (RENAMO), który doprowadził do destrukcyjnej i brutalnej wojny domowej trwającej przez kilkanaście lat. Ekstremiści z RENAMO otrzymujący bezpośrednie szkolenie z RPA pod rządem P.W. Bothy – finansowanego przez fundację World Wide Fund for Nature, która była kierowana za sprawą byłego oficera SS holenderskiego księcia Bernarda (założyciela Grupy Bilderberg), pierwszego sekretarza generalnego UNESCO w ramach ONZ Juliana Huxley’a, Godfrey’a Rockefellera i księcia Filipa – obcinali uszy, nosy i kończyny cywili, gwałcili młode kobiety i rekrutowali w swoje terrorystyczne szeregi 10-latków. W 1989 r. Botha dostał udaru mózgu i podał się do dymisji. Jego następca F.W. De Klerk, obserwując, jak sankcje międzynarodowe zrujnowały gospodarkę RPA, zalegalizował partie polityczne i uwolnił kilku ważnych więźniów politycznych, w tym Nelsona Mandelę, który odsiadywał 27 lat za walkę z apartheidem. Gdy apertheid upadł, Mandela został wybrany na prezydenta RPA. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Brazylia

    W 1961 brazylijski prezydent J. Goulart chciał handlować z krajami komunistycznymi, poparł ruch robotniczy i miał ogromne zyski z koncernów. Nie spodobało się to amerykańskim interesom gospodarczym. W 1964 r. USA przyłączyła się do zamachu stanu zorganizowanego przez Humberto de Alencara Castelo Branco. Zaprzeczano temu pomimo, że amerykańscy urzędnicy tuż przed zamachem złożyli wniosek do Waszyngtonu o dostawy oleju dla Branco, w przypadku gdyby żołnierze Goularta wysadzili rafinerie ropy naftowej. Reżim Branco był krótki, ale brutalny. Związki zawodowe zostały zakazane, krytyka prezydenta była niezgodna z prawem a tysiące podejrzanych o komunizm (w tym dzieci) było aresztowanych i torturowanych. Podobnie jak w Paragwaju, Argentynie i Boliwii, ziemia została skradziona Indianom a kultura zniszczona. Handlarze narkotyków również wśród urzędników państwowych, otrzymali ochronę. Branco, z pomocą bandytów z USA, sponiewierał Brazylię dając wojskowym ogromne przywileje, przez co kraj, nawet po jego rządach, długo nie mógł się otrząsnąć i powrócić do normalności. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Gwatemala

    Efraín Ríos Montt był jednym z dyktatorów rządzących Gwatemalą, który, wspierany przez CIA zadecydował, że demokratycznie wybrany prezydent Romeo Lucas Garcia musi zostać strącony ze stanowiska. Wówczas od 30 lat skorumpowani dyktatorzy Gwatemali otrzymywali wsparcie i szkolenia sił zbrojnych od Ameryki. Po zamachu stanu w 1982 r., który wyniósł Riosa Montta do władzy, prezydent Reagan oznajmił, że Montt otrzymał ze strony organizacji “praw człowieka” oczyszczenie po brudach z przeszłości jego Generała Romeo Lucasa Garcii, który, jak na ironię, wpłacił 500 tysięcy dolarów na kampanię Reagana w 1980, a jego giermek Mario Sandoval Alarcon zwany “Ojcem Chrzestnym” Szwadronów Śmierci Ameryki Południowej dumnie nazywający swój ruch narodowowyzwoleńczy “Partią Zorganizowanej Przemocy”, był specjalnym gościem Reagana na jego uroczystości inauguracyjnej. Sandoval przypuścił swoją samozwańczą zorganizowaną przemoc na Bogu ducha winne indiańskie rodziny, z których ponad 10 tysięcy w wyniku rzezi dokonanej z rąk reżimu wspieranego przez amerykańskich pachołków korporacyjnego global-faszyzmu wbrew konwencji praw człowieka zostało bestialsko pomordowanych, a 100 tysięcy obrabowanych Indian uciekło do Meksyku. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Panama

    W tajne operacje amerykańskiego wywiadu w Ameryce Południowej był zaangażowany Szef Sił Obrony Panamy, Generał Manuel Antonio Noriega Moreno. Faworyzujący USA Manuel Noriega został dowódcą naczelnym Gwardii Narodowej w Panamie w 1983 r. i faktycznie miał większą siłę niż prezydent. Gdy Noriega Moreno zebrał aktywa dla CIA w wysokości 100 tysięcy dolarów, po raz pierwszy spotkał się z ówczesnym dyrektorem CIA Georgem Bush’em w 1976 r., oraz, jak ujawniła Drug Enforcement Administration, był zaangażowany w szmugiel narkotyków w ramach programów CIA. Kolaborował z Oliverem Northem pracującym w administracji Reagana przeciwko Nikaragui zapewniając punkt przerzutu kokainy do USA, która po odpowiednim przygotowaniu służy również jako morderczy specyfik uzależniający agentów tego morderczego sabotażu ekonomicznego wykorzystującego również tzw. “economic hitmans” (pol. ekonomicznych zabójców). Jak ujawniła Komisja Rockefellera ze specjalną komisją kongresową, narkotyki służyły też CIA do niezwykle brutalnych badań kontroli świadomości niewinnych ofiar porywanych z różnych zakątków tak USA, jak i Ameryki Południowej, w tym dzieci. Kiedy Moreno wszedł w drogę USA planując inwazję na Nikaraguę, CIA rozpoczęła proces destabilizacji jego reżimu, jednak zaniechała swoich działań w 1987 r. Norgiea Moreno ostrzegł Busha, że posiada informacje mogące przynieść kompromitację w jego kampanii w 1988 r. USA zatem przypuściła inwazję 25 tysięcy żołnierzy, zabijając 4 tysiące niewinnych Panamczyków (dla porównania, w okrzykniętych przez zachód zamachach na World Trade Center jako “największy akt terrorystyczny” zginęło już 3 tysiące Amerykanów). Noriega został ujęty i stanął przed sądem w Miami pod zarzutem handlu narkotykami i został skazany pod rządami amerykańskiego dyktatora George’a Busha seniora na 40 lat. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Turcja

    Turgut Özal został wybrany premierem Turcji w 1983 roku i zaprowadził w niej reżim ociekający w upokarzające tortury i wyroki dziesiątek tysięcy przeciwników politycznych z ich rodzinami, włączając kobiety i dzieci. Jedna z ofiar bezwzględnych oprawców tureckich stwierdziła: “Zdjęli mi opaskę z oczu i rozejrzałam się. Scena była przerażająca. Ludzie byli ustawieni w korytarzu, czekając na swoją kolej w kolejce na tortury. Dziesięć roznegliżowanych osób ze zawiązanymi oczami było prowadzonych w dół korytarza i bite, aby zmusić je do śpiewania pieśni wojskowych. Inni byli przywiązani do rozpalonych ruch grzejnikowych. Mężczyzna został zmuszony do oglądania jak jego dzieci były torturowane.” Jeden z tureckich Generałów, Turgut Sunalp stwierdził, że “w Turcji muszą być tortury, bo nigdzie na świecie ich nie ma”. I tutaj nie zabrakło roli amerykańskiej: w 1987 r. według statystyk Turcja była trzecim największym odbiorcą amerykańskiej “pomocy”, a CIA o wszystkim wiedziało, ponieważ Turcja była głównym posterunkiem CIA na granicy ze Związkiem Radzieckim. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Kambodża

    Bombardowania Kambodży przez Kissingera i Nixona od 1969-72 zabiły 600 tysięcy cywili. W kraju panowała ruina kulturowa i gospodarcza spowodowana chorobami, głodem i nadmiernym przypływem uchodźców. W 1975 r. pro-maoistyczna organizacja Czerwonych Khmerów pod dowództwem Pol Pota dokonała zbrojnego zamachu stanu, sterroryzowała i uprowadziła mieszkańców stolicy. U władzy Pol Pot “oczyścił” miasta i wygnał wszystkich mieszkańców do niewolniczej pracy, a 1/4 populacji kraju zginęła w wyniku 4 lat krwawego ucisku. Stany Zjednoczone wykorzystały Czerwonych Khmerów jako siłę skierowaną przeciwko wojskom wietnamskim. Agencje humanitarne dostarczyły wsparcia materialnego jak i wojskowego partyzantom, którzy po obaleniu przez Wietnam uciekli do Tajlandii, wykorzystując ich do rywalizacji z Wietnamem pod opieką dyrektora CIA Ray’a Steinera Cline – członka CFR, politycznego zaplecza Wall Street trzymanego w ryzach przez bank Rockefellera Chase Manhattan i Rezerwę Federalną. Czerwoni Khmerzy na domiar złego dostali od USA miejsce w ONZ, gdzie byli reprezentowani przez jednego z towarzyszy Pol Pota – “brata numer 3”. Kto odpowiada za to, że Pol Pot przekształcił całą Kambodżę w jeden obóz koncentracyjny i posłał “do piachu” ponad 25% populacji kraju? ZBIGNIEW BRZEZIŃSKI (CFR), który pod koniec lat 70 oświadczył: “To ja podżegałem Chiny do podtrzymywania Pol Pota i zachęcałem Tajlandię, aby popierała partię Czerwonych Khmerów…Pol Pot był obrzydliwością. Ameryka nie mogła go popierać. Ale Chiny mogły”, co czyni Pol Pota obok Osamy bin Ladena kolejnego pupila Zbigniewa Brzezińskiego, pod względem ogromu zbrodni anglo-amerykańskich porównywalnego tylko z Kissingerem. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Indonezja

    Niekwestionowany władca państwa totalitarnego Indonezji – Generał Suharto, był jednym z najbardziej brutalnych dyktatorów w historii. Po zamachu stanu zorganizowanym przez CIA doszedł do władzy w 1965 r. Suharto postanowił oczyścić Indonezję z “komunizmu”. Nasution, bliski współpracownik Suharto, planował eksterminację 3 milionów mieszkańców Indonezji, a CIA nadzorowała mordercze czystki: oddziały uzbrojone w prymitywne narzędzia jak maczety, włamywały się do rzekomych “wywrotowców”, w wyniku czego całe populacje miast i wsi zostały zapędzone do specjalnych miejsc i zmasakrowane, często zabijane. Po przewrocie 750 tysięcy obywateli zostało aresztowanych i torturowanych. W efekcie około miliona ludzi zginęło od jednej z najbardziej okrutnych rzezi. Stany Zjednoczone zaopatrywały wojska indonezyjskie w nowoczesny sprzęt aż do końca panowania Suharto (1999). Polityczni wykonawcy korporacyjnego zaplecza CFR, 35 lat po tym, jak ta rozpoczęła 2 wojnę światową napaścią na Polskę, Kissinger i Gerald Ford dali też Suharto “zielone światło” dla inwazji na Timor Wschodni i kolejnych masowych zbrodni wojennych w kraju. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Honduras

    Honduras jest typową “republiką bananową” leżącą w Ameryce Południowej, a “zawdzięcza” to głównie United Fruit Company. W 1979 r. został obalony Anastasio Somoza. Rok przedtem Honduras otrzymał od Stanów Zjednoczonych 16 milionów dolarów, jednak w 1985 r. otrzymał już 230 milionów, głównie ze względu na prezydenta Suazo Cordova współpracującego z amerykańskim ambasadorem, aby kraj stał się centrum szkoleniowym dla terrorystycznej partyzantki Contras finansowanej przez USA, aż do 1985 kiedy kongres zaprotestował przeciwko Prezydentowi Reaganowi (członkowi Królewskigo Instytutu Spraw Międzynarodowych). Pod rządami Cordovy, Generał Alvarez, członek sekty New Age Sun Myung Moon’a (Kościół Zjednoczenia) powiązanej poprzez posiadaną przez nią nowojorską korporację News World Communications (właściciel Washington Times) z Grupą Bilderberg, na bazie Contras utworzył drużynę o nazwie “Kobry”, finansowaną przez (piorący miliony narkotykowych pieniędzy) włoski Bank Ambrosiano za pośrednictwem jego udziałowców: Watykan (Istituto per le Opere di Religione, IOR), Włoską Masonerię Propaganda Due (P2) i słynny nowojorski klan mafijny Gambino [link] – ofiary oddziału Contras były związywane, wrzucane do dołów i tam poddawane torturom. Alvarez został stracony w 1984 przez partyzantów. Wielu urzędników w czasie panowania i po zakończeniu rządów Cordovy było handlarzami narkotyków również z pomocą amerykańskiej ambasady, która wynajmowała grunty szmuglerów [link]. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Chile

    Generał Augusto Pinochet przejął władzę w Chile po obaleniu demokratycznie wybranego prezydenta Salvadora Allende w 1973 roku. Krwawy zamach stanu, w którym Allende został zamordowany, był starannie przeprowadzony przez CIA, ex-nazistowskie ITT (International Telephone & Telegraph) i Henry’ego Kissingera (CFR) [link]: ponad kilkadziesiąt tysięcy chilijskich związkowców, członków partii lewicowych, oraz zarówno zwykłych bogu ducha winnych studentów i każdego po prostu zwyczajnie niezadowolonego cywila w okresie dyktatury Generała od zamachu stanu w 1973 aż do roku 1990 prześladowano, wyrzucano z kraju, poddawano torturom jedynie dla zastraszenia, a w budynkach wojskowych i policyjnych zorganizowano specjalne pokoje, w których ofiary tygodniami bez snu i chwili wytchnienia były bite, gwałcone, podpalane, rażone prądem, ogłuszane, oślepiane, odurzane, otruwane i podtapiane. Według raportu międzynarodowych psychologów opublikowanego w latach 90, tysiące pozostawionych przy życiu ofiar prześladowań Generała potrzebuje stałej opieki psychiatrycznej – a wszystkie te okropności odbywały się za błogosławieństwem Kissingera i za wiedzą kongresu USA, którego delegacja została poinformowana w więzieniu San Miguel, że ofiary były “torturowane przez porażenia prądem, poparzenia, bicie, ogłuszenia i rozstrzeliwane”. Mimo gwałtownie łamanych na porządku dziennym praw człowieka w Chile a nawet zabójstwa ambasadora USA w Chile poprzez samochód-pułapkę, rząd USA nadal wspierał Pinocheta ze sporych sum pieniężnych. Jedna z ofiar Generała tygodniami na przemian gwałcona i rażona prądem, po upadku reżimu zaś zaangażowana działaczka na rzecz praw człowieka, Viviana Uribe, wyznaje: “Miewam co prawda wciąż bóle głowy, ale to nic w porównaniu z tym, co przeszłam w latach 80-tych. Co to była za ulga kiedy usłyszałam w radiu o aresztowaniu tego skurwysyna”. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Hiszpania

    Pro-hitlerowski Generał Francisco Bahamonde Franco był najpopularniejszym liderem Hiszpanii na początku lat 30, a podczas jego władzy Hiszpania zresztą sama przygotowała specjalną listę wszystkich 6000 Żydów znajdujących się na terytorium Hiszpanii i przekazała ją Himmlerowi z przeznaczeniem do pieca i gazu. Franco, zagorzały konserwatysta, był w szoku, kiedy republikański sojusz konserwatystów, marksistów i liberałów wygrał pierwsze wolne wybory w 1936 roku. Generał postanowił więc przywrócić “porządek” siłą. Nacjonaliści Franco przegrali wojnę domową, ale wsparcie wojskowe ludobójczego Gestapo, Mussoliniego i amerykańskich korporacji, które poparły Hitlera, odwróciły sytuację na jego korzyść. Niemcy i Włochy przekazały 6060 ciężarówek faszystom Generała Franco, ale 12000 zostało dostarczone przez amerykańską CFR: Ford Motor Company, General Motors i Studebaker. Pod rządami Franco, wszystkie partie polityczne i związki zawodowe zostały zakazane, książki zostały spalone, a tysiące dysydentów było brutalnie torturowanych lub straconych. Hiszpania była odrzucona przez społeczność międzynarodową, ale USA uważała pro-nazistowskiego Franco za sojusznika w Zimnej Wojnie i wpompowała w Hiszpanię miliony dolarów. Po śmierci Franco w 1975 Hiszpania ponownie stała się republiką demokratyczną. Nigdy nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Nepal/Tybet

    W odtajnionych dokumentach rządu amerykańskiego widnieją zapisy, z których wynika, że Dalaj Lama i jego świta byli agentami CIA, opłacanymi w celu zbudowania zbrojnej partyzantki terrorystycznej w Nepalu i Tybecie. W 2004 roku w wyniku prac geologicznych odkryto złoża ropy naftowej, gazu oraz złota, miedzi i URANU. Wbrew temu co sugerują dokumenty stawką zatem w konflikcie nie jest wolność dla Tybetańczyków (to tylko przykrywka), lecz kontrola nad strategicznymi surowcami energetycznymi i militarnymi. Za tym oczywiście kryją się ogromne pieniądze.

    AKTUALNE: IRAK,LIBIA,AFGANISTAN,SYRIA … Jeszcze nie osądzono TERRORYSTÓW: USA.

    Nawet jeżeli uważasz, że to Talibowie i Al-kaida są terrorystami i popierasz działania Stanów Zjednoczonych na wschodzie, musisz sobie zadać pytanie: gdzie w tych wszystkich okolicznościach było i jest ONZ? I gdzie byli amerykańscy kowboje w swoich cudownych latających maszynach, kiedy była potrzeba “pokojowej interwencji”? Dlaczego NATO mogło zainterweniować w Libii, w której jej mieszkańcom niczego nie brakowało i pomimo, że 1/5 populacji Libii zebrała się w Trypolisie aby zbuntować się przeciwko “interweniującym” (najeźdźcom), a nie podjęto działań kiedy ludzie byli krwawo tłumieni pod dyktatorskimi rządami pro-amerykańskimi i ich formacjami terrorystycznymi wspieranymi przez międzynarodową finansjerę żydowską CFR?