Zbygniew @Zbygniew

Bardzo dobra analiza. Z wieloma jej stwierdzeniami zgadzam się w zupełności.

@Czesław – myślę, że nieprawidłowo odczytał Pan przesłanie. Ja bym je odczytywał jako ostrzeżenie przed nadmiernym angażowaniem się w konflikt, który przez to może się rozegrać u nas, a nie daleko; angażowanie się po stronie wątpliwego zwycięzcy; a jeśli nawet zwycięzcy to takiego który do poniesionych może chętnie zaliczyć NAS.

Oczywiście uwaga anatomiczna jest poprawna: jest z tyłu – sprawdzałem!

@Tagore – myślę, że błędnie Pan odczytał preferencje autora. Według mnie z artykułu nie wynika upodobanie do bycia pod cudzym protektoratem, ale raczej zdolność do myślenia w kategoriach niezależności od protektoratów.

Oczywiście Polska jest w bardzo trudnej sytuacji i wielu wydarzeniom nie da się zapobiec, ale to nie znaczy, że nie można zrobić nic. Być może skutki działań okażą się w długim okresie, być może zakres swobody ruchu jest niewielki, ale kilka rzeczy można zrobić i dziś, przy obecnym układzie w polityce światowej, europejskiej i krajowej.

Pierwsza z nich to wyznaczenie wizji – nawet w postaci negatywnej (np. nie chcemy, żeby wojna między USA a Chinami, Rosją czy kimkolwiek innym rozegrała się na teranie Polski). Można też wyznaczyć kilka wizji ambitnych i pozytywnych.

Dalej trzeba zaproponować strategię osiągnięcia tej wizji, tj. w jakich kierunkach powinny zmierzać nasze działania a w jakich zdecydowanie nie.

Następnie taktykę osiągnięcia każdego z celów strategicznych, które następnie rozbija się na działania operacyjne.

Po sformułowaniu tych wszystkich punktów może się okazać, że sytuacja wygląda o wiele lepiej niż się zdawało przedtem.

Zacząć jednak należy od analizy tego gdzie jesteśmy i analiza Pana Kazimierczaka nadaje się do tego w sam raz.

Pozdrawiam serdecznie i życzę niegasnącego zapału.