Marcin Alembek

Polski Słownik Biograficzny, t. 1, Kraków 1935, s. 76.

Alembek Marcin, złotnik z drugiej połowy XVI w., brat Jana A. Wyuczywszy się rze­miosła w rodzinnym Lwowie w pracowni oj­cowskiej Zebalda A., szukał na obcych dwo­rach książęcych zajęcia. Po śmierci ojca, który zmarł w r. 1574, A. wraz z rodziną tj. z sy­nami Walentynem i Danielem wywędrował do Drezna i bawił tutaj w latach 1586—1589, ucząc swych synów rzemiosła. Równocześnie został nadwornym złotnikiem elektora saskiego Chrystjana 1. Prace artystyczne Marcina nabrały szerokiego rozgłosu, a lwowianie chełpili się, że są zdolni do wykonywania swej sztuki na­wet choćby dla cesarza. Potwierdza jego zręcz­ność okucie srebrne książki z r. 1589, sporzą­dzone dla księżnej doktorowej. Wykonywał też dla elektora cały szereg artystycznych przed­miotów, bądź to dla jego własnego użytku, bądź też na podarunki, mianowicie złote łańcuchy, niektóre z nich z portretami w drogich ka­mieniach, guzy złote lub srebrne, spinki dla upięcia szat książęcych i trzewików, okucia flasz, tacę dla pieczęci konsystorkich oraz liczne oprawy srebrne ksiąg. Pracą, według której dają się zdeterminować jego roboty, jest oprawa księgi leczniczej dla koni, znajdująca się w król. Bibljotece publicznej w Dreźnie. Formy rene­sansowe ozdób oprawy są w nich w całej pełni rozwinięte.

Thieme-Becker; Łoziński Wt., Złotnictwo lwowskie, wyd. II, Lw. 1912. s. 24, 74—77; W. Enc. III.; Kunstgewerbeblait, Lipsk 1888, t. IV, s. 194 i 207.

Leonard Lepszy