Polski Słownik Biograficzny, t. 1, Kraków 1935, s. 10-11.

Abrahamowlcz Eugenjusz(1851-1905). Ur. się w Hlibówce na Bukowinie, jako po­tomek jednej z najstarszych rodzin ormiańskich na Pokuciu. Studja gimnazjalne odbył w Czerniowcach, Wydział prawny ukończył na Uni­wersytecie Lwowskim. Po studjach poświecił się karjerze sądowej, a następnie politycznej. W r. 1891 wybrany został posłem z większej własności stryjskiej do Rady Państwa (Izba Posłów) w Wiedniu i mandat ten piastował przez lat 14. W Izbie Posłów reprezentował interesy rolnictwa galicyjskiego. Zasiadał w kilku komisjach tej Izby, był przewodniczącym ko­misji dla spraw nietykalności poselskiej i ko­referentem komisji dla nowej procedury cy­wilnej. Pozatem od szeregu lat był wybierany do komisji budżetowej i zasiadał w Delega­cjach Wspólnych. Z mów jego w Izbie Posłów i Delegacjach szczególne uznanie zyskało sobie w kraju wystąpienie jego w r. 1904 w sprawie stosunku władz wojskowych do postulatów sfer rolniczych Galicji. Był szczególnym rzecz­nikiem Galicyjskiego Towarzystwa Gospodar­skiego. Przemówienia jego, wygłaszane świetną niemczyzną i oparte o doskonałą znajomość ustaw, budziły zawsze szerokie zainteresowanie. A. hołdował kierunkowi oportunistycznemu, z przekonania był konserwatystą; na arenie parlamentarnej występował jako zwolennik sło­wiańskiego kierunku polityki, okazując szcze­gólne sympatje dla Czechów. Zmarł jako Radca Sądu Wyższego Krajowego w Stryju 5 I 1905.

»Czas« nr V, r. 1905; »Stowo Polskie« nr 12, r. 1905; »Rolnik« nr 3, rocz. XXXVIII z r. 1905.

Marjan Tyrowicz

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply