Szczerzec

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 11, Warszawa 1890, s. 854-855.

Szczerzec 2.) Sz., wś, pow. Rawa Ruska,16 klm. na płd.-zach. od Rawy Ruskiej (st. kol.), 9 klm. na płd. od sądu pow. i urz. pocz. w Niemirowie. Na płn.-zach. leżą Parypsy, na płn.-wsch. Ulicko-Seredkiewicz, na płd.- wschód Wiszenka Mała (pow. gródecki), na

[s.855]

płd.-zachód Trościaniec (pow. jaworowski). Przez wieś płynie pot. Smerdech. Część wsi zwie się Jasionówką, druga część Kleparów. Własn. więk. ma roli or. 716, łąk i ogr. 25, past. 186, lasu 292 mr.; wł. mn. roli or. 2023, łąk i ogr. 50, past. 371, lasu 56 mr. W 1880 r. było 180 dm., 953 mk. w gm., 10 dm., 63 mk. na obsz. dwor. (616 rz.-kat., 363 gr.-kat., 29 izr., 8 in. wyzn.; 623 Polaków, 363 Rusi­nów, 27 Niemców). Par. rz.-kat. w Niemirowie, gr.-kat. w miejscu, dek. lubaczowski. Do par. należy wś Parypsy. We wsi jest cerkiew p. w. Podwyższenia św. Krzyża. Na­dania gruntów parafialnych sięgają r. 1661. Cerkiew stała niegdyś w części wsi Kleparów. Według podania cerkiew tę kupiono w Werchracie i przeniesiono na grunt plebański. W r. 1752 powtórnie przeniesiono ją do Szczerca na życzenie kolatora, który kazał pokryć gon­tami a wnętrze przyozdobić. Lu. Dz.