Żukowy Borek

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 14, pod red. B. Chlebowskiego, Warszawa 1895, s. 851.

Żukowy 1) Borek, wś i dobra poradziwiłłowskie nad rz. Jaczonką, praw. dopł. Niemna, pow. miński, w 3 okr. pol. kojdanowskim, gm. Zasule, o 13 w. od st. Stołbce dr. żel. moskiewsko-brzeskiej, a 78 w. od Mińska. Wś ma 15 osad; cerkiewka z r. 1703, zgorzała w r. 1811, odbudowana na nowo w r. 1813, p. w. Opieki N. M. P., istnieje dotychczas jako parochialna, ma z dawnych zapisów około 2 włók ziemi, około 1000 parafian; kaplicę św. Jerzego w Żołnierawszczyźnie al. Żołnierkowiczach. Dobra, jako alodialne radziwiłłowskie, przeszły przez wiano Stefanii Radziwiłłówny do ks. Witgenstejnów, a przez nich do ks. Hohenlohe. Obszar głównie w lasach, około 254 włók, grunta piaszczyste. Tu około r. 1754 urodził się głośny uczony i filozof Majmon Salomon; przebywał też tu przy rodzicach, nadleśnych radziwiłłowskich (około 1840 r.) „Adam Pług” (Antoni Pietkiewicz) i tu napisał gawędę do przyjaciela swego Syrokomli, zamieszczoną w Atheneum Kraszewskiego (1849, III, str. 229). W r. 1812, gdy gen. Kosecki zasłaniał od Swierznia trakt miński przed nad­chodzącą armią Czyczagowa, wojska ruskie prze­prawiły się pod Ż. B. (Pamięt. woj., VI, 249). O Ż. B. pisał Syrokomla (w Wędrówkach, str. 13, 20—22, 24 i w Niemnie,” str. 18); .ob. też Tyg. Illustr. z r. 1888 No 267). 2.) Ż. Gaik,uroczysko, pow. piński, przy wsi Koszewicze, obecnie gm. Stawek, wzmiankowane w dokum. XVI w. (ob. Piscew. kn., str. 305).

A. Jel.