Zawidowice

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 14, Warszawa 1895, s. 491.

Zawidowice, wś, pow, gródecki, 9 klm. na płd. od sądu pow. i urz. poczt, w Grodku pode Lwowem. Na płn. leżą Uherce Niezabitowskie i Czerlany, na wsch. Porzecze Gródeckie, na płd.-wsch. Porzecze Zadwórne (w pow. rudeckim) i Zaszkowiee (w pow. gródeckim), na płd.- zach. Chyszowice (w pow. rudeckim). Płd. część obszaru przepływa pot. Zaszkowicki (dopł. Wereszycy). Zabudowania wiejskie leżą w środ­ku obszaru. Własn. więk. ma roli or. 644, łąk i ogr. 207, past. 16 mr.; wł. mn. roli or. 1320, łąk i ogr. 492, past. 105 mr. W r. 1890 było tu i w przys. Weismanówka 161 dm., 831 mk. w gm., 8 dm., 79 mk. na obsz. dwor. (840 gr.- kat., 36 rz.-kat., 30 izr., 4 in. wyzn.; 856 Rus,, 54 Pol.). Par. rz.-kat. w Gródku, gr.-katol. w miejscu, dek. gródecki. Do par. należą Zaszkowice. We wsi jest cerkiew p. w. św. Mi­chała i szkoła 1-klas. Dokumentem wydanym dnia 27 wrześn. 1667 r. w Krakowie, zawiada­mia król Jan Kazimierz poddanych wsi Zawidowice, Zaszkowice itd., że wsi te i nadal do sta­rostwa gródeckiego należą, i poleca im słuchać starosty Jana Gnińskiego (Arch. kraj. we Lwo­wie, C., t. 419, str. 2160). Dnia 30 maja 1683 r. w Warszawie daje Jan III Janowi Kondrato­wiczowi i synowi jego Pedorowi popostwo w Zawidowicach (1. c., C., t. 450, str. 1940). Dok. wydanym dn. 5 grudnia 1752 r. w War­szawie nadaje August III Bazylemu i Jerzemu Sakramenckim, Janowi i Piotrowi Hajdukowskim dochód na łanie wybranieckim we wsiach starostwa grodeckiego Kołbiewiowicach (t. j. Kołbajowicach) i Zawidowicach (1. c., C.,t. 565, str. 33). Lu. Dz.