Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 14, Warszawa 1895, s. 353-354.
Załokieć, wś, pow. drohobycki, 21 klm. na płd.-zach. od Drohobycza, tuż na płd. od sądu pow. i urz. poczt. w Podbużu. Na płn. leży Podbuż, na wsch. i płd.-wsch. Opaka, na płd.- zach. Bystrzyca, na zach. Smolna. W płd. stronie wsi nastaje jedno z ramion Bystrzycy, płynie na płn.-zach., łączy się z drugiem ramieniem nadpływającem od wsi Bystrzycy, a tak utworzona rzeka płynie prawie środkiem obszaru na płn.-wsch. i wchodzi do Podbuża. W obrębie wsi przyjmuje, prócz kilku strug małych, dwie znaczniejsze od praw. brzegu, a mianowicie: pot. Załokieć i Opakę. Zabudowania leżą w dolinie Bystrzycy. Na płd. wznosi się „Kobyła“ do 820 mt. Dolina Bystrzycy wznosi się do 468 mt. Własn. więk. ma roli or. 18, łąk i ogr. 9, pastw; 4, lasu 633 mr.; wł. mn. roli or. ,1045, łąk i ogr. 374, pastw. 816 mr. W r. 1890
[s.354]
było 196 dm., 956 mk. w gm. (854 gr.-kat., 37 rz.-kat., 65 izr.; 854 Rus., 97 Pol., 5 Niem.). Par. rz.-kat., w Podbużu, gr.-kat. w miejscu, dek. staromiejski, dyec. przemyska. We wsi jest cerkiew p w. św. Mikołaja i kasa pożyczk. gm. z kapit. 996 złr. Szczegółowy opis wsi podaje „Lustracya ekonomii samborskiej“ (Rkp. w Bib. Ossol., Nr. 1255, str. 169). Istniały tu kuźnice żelaza. Lu. Dz.
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!