Wroców

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 14, Warszawa 1895, s. 49.

Wroców, wś, pow. gródecki, 18 klm. na płn.-wsch. od Gródka, 10 klm. na płd.-wsch. od sądu pow. i urzędu poczt, w Janowie obok Lwo­wa. Na płd. leżą Sucha Wola i Mszana (stacya kol.), na zach. Malczyce, na płn.-zach. Jamelna, na płn. Domażyr i Koraczynów, na wsch. Rzęsna Ruska i Rudno (obie w pow. lwowskim). Płn. część obszaru przepływa pot. Domażyr. W je­go dolinie leżą zabudowania wiejskie. Na płd. leży grupa domów „Zażyrów“ i „Dumanów“. Własn. więk. ma roli or. 25, łąk i ogr. 24, past. 11, lasu 697 mr.; wł.mn.roli or. 1160, łąk i ogr. 604, pastw. 537, lasu 13 mr. W r. 1890 było 184 dm., 1095 mk. w gm., 4 dm., 28 mk. na obszarze dwor. (1008 gr.-kat., 81 rzym.-kat., 22 izrl., 12 innych wyznań; 1042 Rus., 65 Pol., 16 Niem.). Par. rzym.-kat. w Janowie, gr.-kat. w miejscu, dek. gródecki. Do parafii należą Karaczynów i Schoenthal. We wsi jest cerkiew i szkoła jednoklasowa. Za czasów Rzpltej na­leżała wś do dóbr kor., do dzierżawy janowskiej, w ziemi lwowskiej. Wspomina ją dokument z r. 1456 (Liske, Akta G. i Z., t. V, str. 191 i 192). Aktem wydanym dnia 7 kwietnia 1553 r. w Krakowie pozwala król Zygmunt August Zacharyaszowi, popowi, wybudować cerkiew, p. wez. Narodzenia Panny Maryi, we wsi królew­skiej Wroczowie (Arch. krajowe we Lwowie, C., t. 349, str. 1055). Dokumentem wydanym w Warszawie d. 9 grudnia 1627 r. pozwala Zyg­munt III Jerzemu Rzeczyckiemu, staroście urzędowskiemu, by prawa swe dożywotnie do wsi Wroców i t. d. ustąpił na rzecz Aleksandra z Bachorzec Stadnickiego (1. c., C., t. 379, str. 696). Dokumentem wydanym we Lwowie dnia 30 października 1671 r. potwierdza król Michał poddanym z Wrocowa dawne ich przywileje, stosownie do przysięgi wykonanej przez nich we Lwowie d. 21 października 1671 r. (1. c., C., t. 426, str. 3077). Dokumentem wydanym dnia 3 marca 1731 r. w Warszawie nadaje August II Dominikowi i Agnieszce z Winnickich Bogusławskim łan wybraniecki we wsiach Wrocowie i Stradczu (1. c., C., t. 526, str. 865). Dokumen­tem wydanym w r. 1662 uwalnia król Jan Ka­zimierz probostwo gr.-kat. we Wrocowie od na­dużyć i obciążeń żołnierskich (Rozmaitości, Lwów, 1858, Nr. 52). W lustracyi z r. 1627 (Rkp. Ossol., Nr. 2834, str. 105) czytamy: Tu bywało osiadłości 29, teraz po spustoszeniu tatarskiem jest ich 26. Ci dają za robociznę po zł. 14. Tylko letniej roboty, koszenia i żęcia 20 dni do roku odprawują; facit zł. 364. Nad­to dwa powozy odprawują do Brzegu z wozem. Nadto na przyjazd na roki lwowskie na św. Ag­nieszkę powozowi drew składają do gospody; da­ją po dwa półworki owsa, facit zł. 8 gr. 20; ja­jec po 12, kopa po gr. 4, facit 21 gr. Nad ten czynsz i robociznę powinni też ci wszyscy osia­dli poddani po 2 półbeczki miodu, rachując pół-beczek po zł. 30, facit 60 zł. Zagrodników 6; płacą czynszu za robociznę każdy z nich po zł. 4 facit zł. 24. Dwadzieścia dni do koszenia i żęcia powinni robić. Karczma, z której arendy dają po zł. 32. Kolendy dają po 1 gr., facit 26 gr. Z młyna dają zł. 30. Suma z tej wsi 520 zł. 24 gr. W lustracyi z r. 1662 (1. c., str. 109) czytamy: Ta wieś cale spustoszała. Podda­nych jednak w niej jest pociągłych 6, którzy robotę odprawują do Ponecza, i ci niedawnego się czasu na imię teraźniejszego dzierżawcy ja­ko pana dobrego i pobożnego zeszli. Robić się submitowali teraz po 3 dni w tydzień od połu­dnia, a od innych powinności uwolnieni. Zagro­dników jest 3. Ci robią po 2 dni w tydzień. Pop jest za prawem wolen od podatków. Pu­stych ról nie najmują. Młyn i karczma puste. Podatki, które od lustracyi a. 1627 są opisane, teraz zniesione, a na robocie poddani postano­wieni. Lu. Dz.