Wojutyn

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, pod red. F. Sulimirskiego, B. Chlebowskiego, W. Walewskiego, Warszawa 1893, s. 773-774

[s. 773]

Wojutyn, wieś, pow łucki, gm. Torczyn, par. katol. Skurcze, 59 dm., 452 mk., cerkiew, młyn wodny i wiatrak. Należała do sześciu właści­cieli, pomiędzy któremi miała część Ewa Feliń­ska, matka kś. Zygmunta Szczęsnego Felińskie­go, arcybiskupa warszawskiego. Podług rewi-

[s. 774]

zyi zamku łuckiego z r. 1545 własność Semena i Hawryła Wojutyńskieh, którzy wespół z inny­mi byli zobowiązani do opatrywania trzech horodni zamkowych (ob. Jabłonowski, Rewizye, 37, 39, 42). Podług reg. pobór. pow. łuckiego z 1570 r. należy w części do Awryły Wojuthińskiego, który płaci z 8 dym., 8 ogr. po 4 gr., 5 ogr. po 2 gr., 1 karcz, i 1 koła młyn., w części do Siemiona W., płacącego z 8 dym., 7 ogr. po 4 gr., 8 ogr. po 2 gr. i 1 koła młyn. Posiadał też część Falilej Rogosziński. 1577 r. Łukaszowa Wojutyńska płaci z części W. z 4 dym. po 20 gr., 2 ogr. po 4 gr., 4 ogr. po 2 gr.; Wasil Wojutyński z 4 dym. po 10 gr., 5 ogr. po 2 gr. i od 1 koła wiesn. 12 gr.; Paweł Koziński z 3 dym. po 10 gr., 3 ogr. po 2 gr. W r. 1583 należy w części do Fiedora Wojutyńskiego, któ­ry wnosi z 13 dym., 7 ogr., w części do Wasila W., płacącego z 4 dym., 6 ogr. i 1 koła, wre­szcie w części do Piotra W., który płaci z 4 dym., 6 ogr., 1 koła (Jabłonowski, “Wołyń, 6, 9, 10,59,62,98). J.Krz.