Tustanowice

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 12, Warszawa 1892, s. 672.

Tustanowice z Ponerlą i Wolanką, wś, pow. drohobycki, 9 klm. na płd.-zach. od Dro­hobycza (sąd pow.), tuż na płd.-wsch. od urz. poczt, i tel. w Borysławiu. Na płd.-zach. le­ży Schodnica, na zach. Mraźnica, na płn.-zach. Borysław, na płn. Hubicze i Modrycz, na wsch. Truskawiec, na płd Orów i Urycz (pow. stryj ski). Na płd. krańcu wsi powstaje Tysmienica i płynie na zach. do Mraźnicy. Zach. część obszaru przepływa pot. Ponerlan, prawy dopł. Tyśmienicy, przyjmujący od le­wego brzegu potoki: Słony i Ropny. Środkiem wsi płynie pot, Łoszeny, nastający na płd., uchodzący od praw. brzegu do Tyśmie­nicy. Wzdłuż granicy wsch. płynie na małej przestrzeni pot. Wisznica, również prawy dopływ Tyśmienicy. Zabudowania Wsi leżą w dolinie pot. Łoszenego. W dolinie pot. Po­nerlan leży przys. Ponerla, a poniżej Wolanka. Płd. i płn.-wsch. część wsi lesista. Na płd. wznosi się szczyt do 819 mt. Własn więk. (rządowa) ma roli or. 8, łąk 10, ogr. I, past. 3, lasu 4088 mr. W 1880 r. 389 dm., 3191 mk. w gm. (134 dm., 785 mk. w T., 70 dm., 412 mk. w Ponerli, a 185 dm., 1994 mk. w Wolance); 6 dm., 29 mk. na obsz. dwors,, (1531 gr.-kat., 664 rz.-kat., 986 izr., 39 in. wyzn.; 1591 Rusinów, 635 Polaków, 969 Niemców, 8 in. naród,). Par. rz.-kat. w Drohobyczu, gr.-kat. w miejscu, dek. drohobycki. We wsi jest cerkiew drewniana, p. w. Przemienienia Chr. Pana i druga cmentarna, dawniej należąca do zwiniętego klasztoru bazylianów. We wsi jest szkoła etat. l-klas. i dwie kasy pożyczi gm., jedna z kapit. 257 zł. a., druga z kapit, 658 złr T. są także sie­dzibą c. k. zarządu lasów i domen. Nazwa wsi ma zapewne toż samo pochodzenie co i miano pobliskiego grodu „Tustań” (ob.), któ­rego ruiny znajdują się w sąsiednim Uryczu, Na granicy Truskawca, w miejscu zwanem Bańki, istnieją ślady żupy solnej (ob. Jahrb. der geol. Reichsanst., t. 26, str. 178). Na Wolance miała stać także cerkiew. Lu. Dz.