Tuligłowy

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 12, Warszawa 1892, s. 614-615.

2.) T., wś, pow. rudecki, 14 klm. na płd.-wsch. od Rudek, 5 klm. na płd.-zach. od Komarna (poczta i tel.). Na płd. leży Susułów i Małpa, na zach. Hołodówka, Koniuszki Królewskie i Koniuszki Tuligłowskie, na płn. Chłopy, na wsch. Brzeziec i Nowawieś. Przez wś płynie pot. Łukacz (dopł. Wereszycy). Własn. więk. ma roli or. 316, łąk i ogr. 74, past. 229 mr.; wł. mn. roli or. 1270, łąk i ogr. 164, past. 152 mr. W r. 1880 było 334 dm., 1831 mk. w gm.,

[s.615]

7 dm., 87 mk. na obsz. dwors.; 1800 rz.-kat., 94 gr.-kat., 22 izr., 2 in. wyzn.; 1907 Pola­ków (Mazurów), 1 Rusin, 7 Niemców. Par. rz.-kat. w miejscu, dek. drohobycki. Fundacyą parafii przypisują Stanisławowi Korytce w r. 1599. Kościół mur., p. w. św. Doroty, wzniesiony r. 1600, konsekrowany w r. 1858. Do parafii należą: Czajkowice, Hołodówka, Jasionów, Koniuszki Królewskie i Tuligłowskie, Krukawiec, Małpa, Nowawieś, Ostrów Pohorecki, Pohorce, Podolce i Susułów. We wsi jest szkoła i gorzelnia. W T. urodził się w r. 1853 Julian Fałat, syn organisty miej­scowego, słynny akwarelista.