Szade

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 11, Warszawa 1890, s. 759.

Szade, wś, pow. samborski, 8 klm. na płd.- wschód od Sambora (sąd pow., st. kol., urząd poczt, i tel.). Na płn. leżą Kulczyce, na wsch. Horodyszcze, na płd. i płd.-zach. Sielec, na płn.-zach. Radłowice. Wieś leży w dorze­czu Dniestru za pośrednictwem strug, dopły­wów Ozerchawy. Zabudowania wiejskie leżą w środku obszaru. Przez wieś idzie gościniec samborsko-stryjski. Własn. więk. ma roli or. 303, łąk i ogr. 43, past. 18, lasu 242 mr.; wł. mn. roli or. 420, łąk i ogr. 98, past. 275, lasu 3 mr. W r. 1880 było 99 dm., 449 mk. w gm., 2 dm., 14 mk. na obsz. dwor. (445 gr.-kat.,13 rz.-kat., 5 izr.; 445 Rusinów, 18 Polaków). Par. rz.-kat. w Samborze, gr.-kat. w Horodyszczu. We wsi cerkiew i szkoła fil. Za cza­sów Rzpltej należała do dóbr kor. ekonomii samborskiej. W r. 1572 daje Zygmunt Au­gust na prośbę Sebastyana Broniewskiego, pokojowego królewskiego, wś Sz. jemu, a to po ustąpieniu z niej ojca jego, Stanisława, podkoniuszego przemyskiego (Dod. do Gaz. Lwow., 1856, Nr. 49). W r. 1609 daje Zy­gmunt III Sz. w dożywocie Stanisławowi Witowskiemu, rotmistrzowi parczowskiemu, a Swemu dworzaninowi, a to po zejściu Jana Porudyńskiego, również dworzanina (Dod. do Gaz. Lwow., 1867, Nr. 12). W Jaworowie d. 22 grud. 1681 r. pozwala Jan III Mikołajowi Strzałkowskiemu ustąpić praw do wsi Sz. na rzecz Pawła Ertmanta Schmita (Arch. krajo­we we Lwowie, C., t. 165, str. 19). Według inwentarza z. r. 1768 była wieś w posiadaniu Wojciecha Dąbrowskiego, cześnika łomżyńskiego z prow. 1640 złp. 28 gr., z czego kwar­ta 410 złp. 9 gr. Zajęto wieś w r. 1780 i przy­dzielono do dóbr samborskich. Jedna część wsi nazywa się Olejniki. Zdaje się że inna część pierwotnego obszaru zwana Szade Ja­błoń, własność Spytka wojew. krakow. zosta­ła przez pozostałą po nim wdowę nadana r. 1406 klasztorowi dominikanów w Samborze (ob. Słow. Geogr., t. X, 230). Lu. Dz.