Staniła

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 11, Warszawa 1890, s. 184.

Staniła, rus. Stanyła, wś, pow. drohobycki,10 klm. na płd.-wschód od Drohobycza, 3 klm. na wschód od Truskawca (urz. poczt.). Na płn. i płn.-wsch. leży Stebnik, na wsch. i płd. Dobrohostów, na zach. Truskowiec. Wś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem Słonicy (praw. dopł. Tyśmienicy). Do Słonicy podąża od praw. brz. pot. Słony, powstający w płd. stronie wsi. Zabudowania wiejskie leżą w dolinie pot. Słonego. Wznieś, obszaru się­ga do 395 mt. W łasn. więk. (rządowa) ma łąk i ogr. 1 mr.; wł. mn. roli or. 246, łąk i ogr. 92, pastw. 301 mr. W r. 1880 było 74 dm., 480 mk. w gmin. (przys. „Za górą“ 4 dm., 25 mk.); 471 gr.-kat., 4 rzym.-katol., 5 izrael.; 478 Rusinów, 2 Polaków, 5 Niem­ców. Par. rzym. kat. w Drohobyczu, gr. kat. w Stebniku. We wsi cerkiew p. w. św. Joa­chima i Anny i kasa pożyczk. gm. z kapit. 1905 zł. w. a. Za czasów polskich należała wś do dóbr kor., do ststwa drohobyckiego. Istniała tu warzelnia soli (ob. Jahrb. der geolog. Reichsanst., t. 26, str. 177). Lu. Dz.