Solec

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 11, Warszawa 1890, s. 46-47.

Solec, w XVI w. Sól, wś, dawniej podobno miasto, pow. drohobycki, 5 klm. na płd. od Drohobycza (sąd pow., st. kol., urz. poczt, i tel.). Na płd. leży Drohobycz, na wschód Kołpiec, na płd.-wschód Stebnik, na płd. Truskawiec, na zach. Modrycz. W płd.-zach. stronie obszaru powstaje pot. Dubica, lewy dopł. Słonicy (dopł. Tyśmienicy) i płynie na płd.-wschód do Kołpca. Płd. część obszaru przepływa pot. Struha, uchodzący w Kołpcu do Dubicy. W płn.-zach. stronie pot. Sokołów, lewy dopł. Dubicy. Przez wś idzie droga z

[s.47]

Drohobycza do Truskawca. Płn. część obsza­ru lesista. Wznieś, wynosi na granicy zach. 361 mt., na płd. 359 mt., w dolinie Struhy 317 mt. Własn. więk. (rząd.) ma łąk i ogr. 3 mr., pastw. 3 mr., lasu 186 mr.; wł. mn. roli or. 634 mr., łąk i ogr. 454 mr., pastw. 343 mr. W r. 1880 było 201 dm., 1015 mk. w gm.; 7 dm., 22 mk. na obsz. dwor. (887 gr.- kat., 99 rz.-kat., 47 izr., 4 innych wyzn.; 993 Rusinów, 3 Polaków, 41 Niemców). Par. rz.- kat. w Drohobyczu, gr.-kat. w Modryczu. We wsi cerkiew p. w. św. Pantalemona, szkoła etat. jednoklas. i kasa pożyczk. gmin. z kapit. 1403 złr. W XVII w. była tu żupa solna (ob. Jahrb. der geolog. Reichsanst., t. 26, str. 176). Por. Sól. . Lu. Dz.