Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 9, Warszawa 1888, s. 915-916.
7.) R., miasteczko powiatowe w Galicyi, pod 41° 9′ wsch. dług. od F. a pod 49° 30′ płn. szer. Na płn. leży Bieńkowa Wisznia, na wsch. Podhajczyki, na płd.-wsch. Kołbajowice, na płd.-zach. Nowosiółki Gościnne, na zach. Wistowice. Północną część obszaru przepływa potok Wiszenka. Wchodzi ona tu od zach. z Wistowic i wchodzi do Bieńkowej Wiszni, odkąd pod nazwą Wiszni podąża ku Sanowi. Część wody odpływa na płd. ku Dniestrowi. Zabudowania leżą w płn. stronie obszaru, w dolinie Wiszenki (282 mt.). W płd. stronie obszaru leży las „Żurawnik”. Przez miasteczko idzie gościniec lwowsko-samborski. Własn. więk. (Jana Aleksandra hr. Fredry) ma roli or. 79, łąk i ogr. 38, past. 31, lasu 153 mr.; wł. mn. roli or. 388, łąk i ogr. 71, past. 33 mr. W r. 1880 było 296 dm., 2582 mk. w gm.; 945 rz.-kat.,283 gr.-kat., 1352 izrael., 2 innych wyznań; 2569 Polaków, 11 Rusinów, 1 Niemiec. Par. rz. kat. w miejscu, dek. drohobycki, dyec. przemyska. Pierwotna fundacya tej parafii ma pochodzić z XIV w.; akt erekcyjny zaginął. Około r. 1550 zajęli protestanci kościół wraz z dotacyą i zniszczyli wszystkie przywileje. Przywrócił świątynię katolikom Jan Dymitr Solikowski, arcyb. lwowski. Ponownie fundował parafię w r. 1606 Jerzy de Niedzielsko Madaliński, chorążyc wieluński, dziedzic Podhajec, Dołubowa, Rudek, Nowosielec, Wistowic, Jarembowa, Kołbajowic i Zastawie, krewny Solikowskiego. Do par. należą: Bieńkowa Wisznia, Błażew, Chłopczyce, Czajkowice, Dołubów, Hoszany, Jaremków, Kanafosty, Kiszewice, Kołbajowice, Koniuszki Siemianowskie, Kupnowice, Koropuż, Michałowice, Mokrzany Małe, Nowosiółki Gościnne, Ostrów, Podhajczyk, Rozdziałowice, Romanówka, Szeptyce, Wańkowice, Wistowice, Woszczańce i Zagórz. W XIV w. R. były przysiółkiem do Bieńkowej Wiszni. Jeden z dziedziców wsi, Scibor, zbudował w R. dla wygody katolików kościół, który poświęcił w XV w. Piotr Strzygonia Chrząstowski, bisk. przemyski. Kościół ten kilkakrotnie pohańcy palili. W r. 1728 wzniósł Michał z Urbanie Urbański, cześnik żydaczowski, w miejsce starego drewnianego okazały kościół murowany, konsekrowany w r. 1741. W kościele tym znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej, malowany na drzewie w stylu bizantyńskim i pochodzący z kościoła we wsi Żeleznicy. Wieś ta w r. 1612 w czasie napadu tatarskiego uległa zniszczeniu, a w zgliszczach kościoła znaleziono nieuszkodzony obraz Matki Boskiej, malowany na tablicy lipowej. Jerzy na Goraju Curyłło uwożąc obraz gdy przyjechał do Rudek zatrzymał się, gdyż wedle trądycyi konie nie chciały iść dalej. Curyłło więc ofiarował obraz do kościoła rudeckiego, gdzie on też słynie odtąd cudami, o których świadczą liczne wota, a między niemi złocista lampa, ofiarowana przez Jana Kazimierza (Kamiński, Wiadomość o cudownym obrazie M. Boskiej w R., Lwów 1879). Przy kościele istniały niegdyś: 1) fundacya dwóch mansyonarzów, utworzona w r. 1649 przez Wojciecha Aleksandra z Przedwojowa Przedwoj owakiego, kasztel, lubaczowskiego, i Ludwikę Ozi-
[s.916]
gąskę, dziedzica Bieńkowej Wiszni; 2) kolegium 4 wikaryuszów, fundowane w r. 1660 przez Andrzeja z Grudowa Gradowskiego, kanonika chełmińskiego a proboszcza rudeckiego, i dziedzica dóbr Podhajczyki, Rudki, Nowosiółki Gościnne, Wistowice it. d.; 3) fundacya 5 altarzystów z 1734 r. przez Andrzeja Michalewskiego, miecznika brzesko-kujawskiego i 4) fundacya penitencyaryusza w 1763 przez Konstancyą Karnicką. W r. 1800 przeszły dochody powyższych fundacyi na rzecz funduszu religijnego. Obok kościoła stoi trzypiętrowa wieża fundacyi kś. Jakóba Grodzkiego. Jest tu także cerkiew p. w. Narodź. N. M. P., filia parafii gr.-kat. w Bieńkowej Wiszni. R. posiadają urząd powiat., sąd powiat., szkołę 4-klasową, urząd poczt, i telegr. a od r. 1888 radę szkolną okręgową dla pow. rudeckiego. Rudki są miejscem urodzenia powieściopisarza Walerego Łozińskiego (w r. 1836).
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!