Ruda

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 9, Warszawa 1888, s. 892-893.

Ruda 1.) koło Brzozdowiec, wś, pow. bobrecki, 21 klm. na płd.-zach. od Bóbrki, 10 klm. od sądu pow. w Chodorowie, 8 klm. od urz. pocz. w Brzozdowcach, 7’5 kim. od st. kol. i tel. w Boryniczach. Na płn. leżą Laszki Dolne, na płn.-wschód Ostrów, na wschód Horodyszcze Królewskie, na płd. Żyrowa i Czartorya, na płd.-zach. Podniestrzany i Stan- kowce, na zach. Brzozdowce i Kuty. W płn.- zach. stronie wsi powstaje pot. Rudka i pły­nie do Horodyszcza Królewskiego, na którego granicy wschód, wpada do „Stawu za Wierz­chowiną”, utworzonego przez Boberkę, do­pływ Dniestru. W obrębie wsi przyjmuje Rudka maleńkie strugi od praw. brzegu i tworzy w środku obszaru stawek. Dolina Rudki wznieś. 260 do 289 mt. Zabudowania wiejskie leżą w dolnie rzeczki. Na płn. od nich leży karczma „Wygoda“ i wznosi się wzgórze do 303 mt. Własn. więk. (Alojzego Bocheńskiego) ma roli or. 467, łąk i ogr. 41, pastw. 11, lasu 45 mr.; wł. mn. roli or. 738, łąk i ogr. 80, pastw. 13, lasu 8 mr. W r.1880 było 75 dm., 520 mk. w gminie; 6 dm.,28 mk. na obsz. dwor.; 58 rz.-kat., 471 gr.- kat., 19 izrael.; 12 Polaków, 517 Rusinów, 19 Niemców. Par. rz.-kat. w Brzozdowcach, gr.-

[s.893]

kat. w Ostrowie. We wsi jest cerkiew i szko­ła filialna. Za wsią po lewej stronie drogi z Brzozdowiec do Chodorowa znajduje się mogiła, zwana już w r. 1555 „starą”. Na płn. od mogiły, przy tej samej drodze, koło lasku nie wielki kopiec, z którego przed laty wy­grzebano dwie trumny. W jednej trumnie spoczywały w czarnej żelaznej zbroi zwłoki mężczyzny, w drugiej zwłoki kobiety. Na kopcu był ostrosłup trójgraniasty z granitu, wysokości dwóch sążni, dziś złamany i po­walony leży obok kopca. Z dwóch stron tego ostrosłupa są ślady herbów i napisów dziś nieczytelne. Z notatki dawnej rozgraniczenia wsi Rudy, Zalesie, Czartoryi i Międzyrzec o­kazuje się, że były to zwłoki Stanisława i Anny Orzechowskich, dawnych dziedziców R., pomordowanych w napadzie r. 1665 dnia 10 kwietnia (czyt. Zamorski, Kronika Pomorzańska, lwów 1867, str. 184 i 134).