Rozdziałowice

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 9, Warszawa 1888, s. 831-832.

Rozdziałowice, rus. Rozdiłowyczi, wś, powiat rudecki, odl. 9 klm. na zachód od sądu pow., urz. poczt, i tel. w Rudkach. Na płn.- wschód leżą Kanafosty, na wschód Szeptyce, na płd. i zach. Kupnowice. Narożnik płn.- zach. wciska się klinem w pow. mościski i są­siaduje z Mokrzanami i Makuniowem. Środ­kiem obszaru płynie od zach. na wschód Wiszenka. Własn. więk. ma roli or. 32, łąk i ogr. 9 mr.; wł. mn. roli or. 654, łąk i ogr. 172, pastw. 21 mr. W r. 1880 było 86 dm., 469 mk. w gminie; 2 obrz. rz.-kat., 465 gr.- kat., 2 izrael.; 2 Polaków, 467 Rusinów. Par. rz.-kat. w Rudkach, gr.-kat. w Kupnowicach Starych. We wsi jest cerkiew i szkoła 1-klasowa niezorganizowana. Za czasów Rzpltej należała wś do dóbr koronnych, klucza kupnowskiego. W lustracyi z r. 1686 (rkp?. Ossol. Nr. 1255, str. 108) czytamy: „Ta wieś osiadła zdawna na łanach 4 i ćwierci. Między temi są popowskie ćwierci dwie, karczmarska jedna, mielnickie dwie. Powinności wsi: Robociznę takąż robią jaką w Kupnowicach, to jest po 3 dni z ćwierci do południa. Zażen, obżen, zakos, obkos, konopie moczyć i międlić, przędziwo także. Stróży i do grabienia siana i inne powinności tak odrabiają, jako w Kupnowicach. Sól także wywozić powinni, jako i w Kupnowicach. Na szarwark do mostu chodzą, i karczmarz z nimi chodzić powinien. Pop także należał chodzić na zakos i obkos, zażen i obżen, jako gromada, ale się zasłania libertacyą, której nie pokazał. Czynszu na rok płacą z każdej ćwierci osiadłej zł. 6. Ow­sa z ćwierci kłodę, co czyni półmiarków 8. Kury, kapłony, jajca tak dają jako w Kupno­wicach. Pop z ćwierci na cerkiew wydzielo­nych daje zł. 1 gr. 8. Z ćwierci zaś gromadz­kiej sobie przyłączonej dawać będzie zł. 6, a innych nie powinien do tego równo z groma­dą powinności pełnić. Młynarz trzyma dwie ćwierci, z których nic nie robi, Według przy­wileju królewskiego (z 12 czerwca r. 1678) ani z siekierą do dworu chodzić na robotę powinien, inszych nie odprawuje powinności, przy onym zachowaliśmy go. Tenże młynarz płacił za wymiar na rok przedtem zł. 30, te­raz, że ten młyn opustoszał, bo woda nieza- stanowioną, tedy po staremu daje aż do zamełcia zł. 30. Karczmarz daje czynszu na

[s.832]

rok z roli swojej zł. 18. Szynk wolny piwa i gorzałki w tejże karczmie przy dyspozycyi dworskiej zostaje. Na szarwark powinna gromada jako się wyżej opisało chodzić do sta- wn, groblę tarasować i upust naprawiać”. W inwentarzu zr. 1760 (rkp. Ossol. Nr. 1632, str. 166) czytamy: „Ta wieś osiadła na ła­nach 4 ½ , czyni ćwierci 17. Videlicet gro­madzkich ćwierci 12, mielniczych 2, popowskich 2, karczmarska jedna, której ani osiadłość chlebnika, ani kmieci i ich sprzężaju tak jak w innych wsiach tego klucza nie explikują się, a to z racyi, iż w dożywociu za przy­wilejem seu nabyciem prawa in virtute con­sensus S. R. Majestatis, WJPan Bazyli Turkuł, ststa czerniej owski, w posesyi zostaje i wszelkie powinności, które podług inwentarzów do skarbu J. Kr. Mości należały, party­cypuje. Jednak na szarwark do stawu Szeptyckiego i do mostu błażewskiego chodzić powinni i naprawiać. Karczmarz także z nimi chodzi. Wywóz soli na składy J. Kr. Mości ta wieś podług despartymentu zamkowego odbywać ma“. Przywilej Jana III dla karczmarza rozdziałowickiego z r. 1677 podany w Dodatku do Gazety Lwow. (r. 1855, Nr. 3, str. 12). Lu. Dz.