Mraźnica

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 6, Warszawa 1885, s. 761-762.

Mraźnica (rus. Mraznycia), wś, pow. dro­hobycki, 14 km. na płd.-zach. od sądu powiat, w Drohobyczu, 5 km. na płd.-zach. od urzędu poczt, i st. kol. w Borysławiu. Na płd. leży Borysław, na wsch. Tustanowice, na płd. Schodnica, na zach. Opaka. Wody z całego obszaru zabiera Tyśmienica, dopływ Dniestru. Wchodzi ona tu z płd. strony Tustanowic, gdzie nastaje, jako mała struga i płynie na płn.-zach., tworząc zrazu granicę między Tustanowicami a Mraźnicą, a potem środkiem płd. części Mraźnicy aż do drogi wiodącej z Drohobycza do Kropiwnika nowego. Tu skręca na płn. a potem na płn.-wsch. i wcho­dzi do Borysławia. Z obu boków zabiera liczne dopływy. Z, tych wymieniamy: od praw. brz. Milanów i Żydów, odlew.brz. Lep­ki, Spinę i najznaczniejszy ze wszystkich Tyśmienkę, nastający z kilku strug w zach. stro­nie wsi, zasilony małymi dapływami, a pły­nący na wschód. Zabudowania wiejskie leżą w środku obszaru nad Tyśmienicą. Na zach. i płd. leży las Buchów, wzniesiony na zach. do 680, na płd. do 774 m.; na wsch. las Żdar ze szczytem 780 m. wys. Własn. więk. ma roli or. 14, łąk i og. 48, pastw. 45, lasu 2,676 mr.; wł. mn. roli or. 118, łąk i ogr. 283, past. 124, lasu 8 mr. W1880 było 388 mk. w gm. a 250 na obsz. dwor. (mianowicie 105 na obsz. M. a 145 na ob. Ropnego). Par. rzym. kat. w Droho­byczu, gr. kat. w Borysławiu. We wsi jest cerkiew. W M. istnieją podobnie jak w są­-

[s.762]

siednim Borysławiu i Schodnicy najbogatsze we wschodnich Karpatach kopalnie naftowe. Główna kopalnia znajduje się na płd.-wsch. od wsi w lesie, nad potokiem wpadającym z płd. do Tyśmienicy. Miejsce to nazywa się „Ropne”. Jest tu około 170 szybów, z któ­rych tylko mniejsza połowa daje naftę. Szy­by te są tarasowato rozłożone na stokach gór i zajmują obszar rozciągający się w poprzek kierunku warstw. Większa część szybów za­łożona jest w piaskowcach płytowatych, pod którymi w zmiennej głębokości dosięgają warstw ropianieckich z bardzo zmiennem na­chyleniem. Na hałdach napotkać można wśród odłamków piaskowców i łupków, okazujących cechy charakterystyczne warstw płytowych i ropianieckich, często ciemno-popielaty kon­glomerat wapnisty, z żyłkami kalcytu. Pia­skowiec wapnisty, zwięzły, ciemno-szary, z ży­łami kalcytu, który w potężnych bryłach wy­dobywają, który zatem musi grubsze warstwy tworzyć, a który robotnicy głównie jako ro­podajny wskazują, badany w płytce pod mi­kroskopem składa się prawie z samych otwornic. Dopływ nafty jest tu w poszczególnych szybach rozmaity, w ogóle zmniejszył się znacznie w ostatnich czasach. Najwyżej po­łożony szyb, głęboki na 42 sążni, daje je­szcze 6 cent. ropy tygodniowo. O 50 metrów niżej jest szyb głęboki na 76 sążni i pogłębio­ny dalej, który daje bardzo mało ropy. Naj­głębsze szyby dochodzą do 80 sążni głęboko­ści. Czytaj: „Stosunki geologiczne okolic M. i Schodnicy przez dr. Kreutza i Zubera (z kar­tą geologiczną i tablicą z przekrojami) w Ko­smosie, Lwów, t. VI., 1881 r., str. 317 i nast. W M. są 2 tartaki wodne o 4 gatrach i 4 piłach zwyczajnych. Konsumują one rocznie 1400 metr. kub. drzewa świerkowego i jodłowego, a produkują 800 metr. kub. tarcic, łat i rygli.