Mikołajów

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 6, Warszawa 1885, s. 402.

Mikołajów, po rus. Myhołajew, 1.) wieś w pow. bóbreckim (zwana często miasteczkiem), 16 kil. na płn. od sądu pow. w Bóbrce, 7 kil. na płn. od urzędu poczt, w Romanowie, 14 kil. na płn.-wch. od st. kol. w Starem Siole, a 17 kil. na płd.-zach. od st. kol. w Zadwórzu, nie­daleko gościńca, wiodącego ze Lwowa do Sta­nisławowa i Złoczowa. Na płd.-wsch. i płd. leży Podsosnów, na zach. Horodysławice, na płn. Gaje i Hermanów (obie w pow. lwow­skim), na płn.-wsch. Peczenia w pow. przemyślańskim. Wody zabiera mały pntoczek, pły­nący przez płd. część wsi od wsch. na zach. Jest to dopływ Kabanówki, wpadającej do Pełtwi. Zabudowania wiejskie leżą w płd. stronie obszaru (305 m.). Na płn.-wsch. leży las (245 m.). Własn. więk. (Alfreda hr. Po­tockiego) ma łąk i ogr. 26, lasu 303 mr.; wł. mn. roli or. 381, łąk i ogr. 22, past. 93 mr. W r. 1880 było 951 mk. w gm. (między inne­mi 15 obrz. rz.-kat., 641 gr.-kat.). Par. rz.- kat. w Hanaczowie, gr.-kat. w miejscu, dek. bobrecki, archidyec. lwowska. Do tej par. na­leży Podsosnów. We wsi jest cerkiew i szko­ła etatowa 2-kl. Jest tu mogiła, pochodząca według podania z czasów wojen tatarskich.