Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 5, Warszawa 1884, s. 764-765.
Łozina (po rus. Łozyna 1) wś w pow. gródeckim, 25 kil. na płn. wsch. od Gródka, 8 kil. na płn. wsch. od sądu powiat, i urzędu poczt, w Janowie koło Lwowa. Na płn. leży Dąbrowica, na wsch. Rokitna, na płd. wsch. Jaśniska, na płd. Zielów, na płd. zach. i zach. Stawki. Przez wś płynie t. zw. Stara Rzeka od płn. na płd. i zbiera kilka strug małych. Potok ten wpada w Malczycach do stawu malczyckiego, utworzonego przez Wereszycę. Najwyżej wznosi się Średni garb, znak triang., na płn. zach. Dochodzi on 401 m. wys. Zabudowania wiejskie są rozrzucone i tworzą następujące części: Góry Małe i Wielkie (al. Górachy), Piaski (al. Karolowszczyzna), Podturycze, Średni garb (Serednyj horb), Werchutka i Zielona. Własn. więk. ma roli or. 179, łąk i ogr. 74, past. 94, lasu 477 mr.; własn. mniej, roli or. 1417, łąk ogr. 309, past. 186, lasu 322 mr. W r. 1880 było 995 mk. w gm., 35 na obsz. dwor. (obrz. gr.-kat., z wyjątkiem 50 rz.-kat.). Par. rzym.- kat. w Janowie, gr.-kat. w miejscu (dek. gródecki, archidyec. lwowska). We wsi jest cerkiew pod wez. ś. Mikołaja i szkoła etat. 1-kl. W lustracyi wojew. ruskiego z r. 1665 (rkp. Ossol. No 2834, str. 87) czytamy: „W Ł. było poddanych przed spustoszeniem osiadłych na ćwierciach 5, teraz ich 3. Czynszu płacą po gr. 7. Zagrodnik 1. Czynszu płaci gr. 6. Pocztę gromada dawać powinna”. Dnia 12 listop. 1644 r. przyznał Stanisław Bonifacy Mniszech Wielkich Kończyc, ssta lwowski, generał
[s.765]
ziemi ruskiej, szlachcie łozińskiej wolność od stróży i od posyłania ze sstą na łowy, a Władysław Waza zatwierdził to pismo d. 13 kwiet. 1645 r. Ob. Dod. do Gaz. Lwow. 1855, No 45, str. 180. Popis pospolitego ruszenia szlachty ziemi lwowskiej i żydaczewskiej z r. 1651 wymienia także namiestników z tej wsi. Ob. Akta grodz, i ziem. 1.1, 65 i rkp. w Bibl. Ossol. No 2248, str. 20 i in. p. t. „Rewizya Łozińska“.
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!