Letnia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 5, Warszawa 1884, s. 182-183.

Letnia, z Monastyrem Letniańskim, wś w pow. drohobyckim, 19 kil. na płn. wsch. od Droho­bycza, tuż na płd. od sądu powiat, i urzędu poczt, w Medenicach. Na zach. leżą Dołhe i Opary, na płn. zach. Łabczyce, na płn. Medenice, na wsch. Korośnica, Koenigsau i Kawsko (w pow. stryjskim), na płd. Brigidau (w pow. stryjskim) i Gaje niżne. Wsch, część obszaru przepływa pot. Letnianka od płd. na płn. i przyjmuje w obrębie wsi liczne małe strugi od lew. i praw. brzegu. Wzdłuż granicy płd. zach. płynie na małej przestrzeni pot. Luty- czyna od płd. na płn. W dolinie Letnianki leżą zabudowania wiejskie. Płd. część wsi zwie się Monastyrem Letniańskim. W części płd. leży na praw. brzegu Letnianki las Hołubiczka (ze szczytem 309 m. wys.), a na płd. od niego podmokła łąka. Na lew. brzegu Le­tnianki leżą lasy: Kamienobród na płd., Zahruszne na płn. zach. od niego i Piszczalnica (ze szczytem Kamienicą 310 m. wys.), a dalej na płn. Galone. W dolinie potoku, płynącego między dwoma ostatniemi lasami, leży Monastyr Letniański. Na płn. od lasu Galonego leży niwa Jasenowe. W stronie płn. zach. wznosi

[s.183]

się wzgórze Opary na granicy wsi tej nazwy do 315 m. Włas. więk. ma roli ornej 14, łąk i ogr. 6, pastw. 13, lasu 2422 mr.; włas. mniej, roli ornej 2022, łąk i ogr. 1049, pastw. 742 lasu 13 mr. W r. 1880 było 2244 mk. w gmi­nie, 21 na obsz. dwors. (620 obrz. rzym.-kat., reszta gr.-katol.). Par. rzym.-katol. w Medenicach, gr.-katol. w miejscu, dek. drohobycki, dyec. przemyska. Do tej parafii należą: Konigsau i Korośnica. We wsi jest cerkiew, szkoła etat. jednokl., kasa pożyczk. gminna z kapit. 951 zł. w. a. i cegielnia. W M. L. był dawniej klasztor bazyliański, zniszczony w r. 1648 przez kozaków, później zrestaurowany, a w r. 1775 zniesiony. Dochody jego przy znano monasterowi drohobyckiemu. Za cza­sów polskich należała wś do dóbr koronnych ekonomii samborskiej a klucza medynickiego. W lustracyi ekon. sambors. za czasów Jana III(Rkp. Ossol. Nr. 1255, str. 59) czytamy: ,,Wieś osiadła na łanach 18 i półćwierci, za gonów 2, karczmarska do tego ćwierć jedna. Robią 4 dni do południa. Przędzy cienkiej dają po łokci dwa ze swego przędziwa. Z pań­skiego przędziwa przędą po łokci 4. Stróżą tak, jako w Medynicach, i inna robocizna taka. Podsadków 8, robią 2 dni pieszo do południa (odkupują po gr. 4). Chałupników 8, robią po jednemu dniu od południa, a kiedy odkupu­ją roboty, to dają po 2 gr. Komornicy ilu ich jest robią po dniu od południa, a odkupując po złotemu gr. 18. (Następnie wymienione są czynsze). Ogrodów pustych 4. Za sianożęcie płacą wedle oszacowania przysiężnych i widza pańskiego. Z dziesięciny pszczelnej tak płacą i dają jak w Medenicach, 10 pień od pszczół, a oczkowego po gr. 10. Młyn o jednem kole i stępa do arendy medynickiej należące.“ W ekstrakcie inwentarza ekon. sambors. z r. 1760 (Ak. Osol. Nr. 1632, str. 51 nn.) czyta­my: „Wieś osiadła na łanach 18½ i zagonów 2, czyni ćwierci 74½. Videlicet: gromadzkich roboczych 3¾ , arendowanych 62½, zag. 2, pustych zarosłych 8. Prócz tego podsadecznych roboczych ćwierci 33/4, arendowanych 5¼, pustych 7; ogrodników roboczych 3, aren­dowanych 4, pustych 7; popowskich 4, sołtyskich 6, manasterskich 4, mielnicka 1, wójtoskich 12, leśniczego 4, wolnicza 1. Cblebnika ad praesens znajduje się in Nr. 14. Podsadków 6, leśnych z podsadków 8, ogrodników 3, komorników i komornic 10, wolnik 1. Czynsze tej wsi przynoszą 927 złp. 11 gr. (są wymie­nione na str. 52). Karczma skarbowa, to jest izba z drzewa, sień z chrustu, grodzona, słomą pokryta, reperacyi potrzebuje. Winiarnia z drze­wa budowana, przy niej piekarnia też z drze­wa, słomą poszyte. Młynek o jednym kamie­niu, młynnica z drzewa, słomą poszyta. Wój­tostwa w tej wsi posesorami pp. Dominik Sochaczewski i Salomea z Dombrowskich mał­żonkowie, na które prawo produxerunt, vigore którego hibernę na gardekurów JKM, i inne onera fundi płacić tenentur. Leśnictwa posesor P. Dombrowski, na które prawo pokazał, vigore którego lasów doglądać i zapusty utrzy­mywać powinien, do czego ma leśnych sobie przydanych; na stronę drzewa nie ma wyda­wać sub omissione prawa swego. Lasy: od granicy gajowskiej las jodłowy Kamienica zwany, zapust od granicy kowaleckiej aż do rzeki Litenki przez p. Dombrowskiego zapusz­czony, w którym drzewo różne: brzezina, bu­czyna, dębina. W końou wymienione powinności wsi całego klucza medynickiego (ob. Medenice).“ Według inwentarza z r. 1768 był w posiadaniu wójtostwa p. Chmielowski. R. 1553 uwalnia Zygmunt I tę wś wraz z innemi „a tributo seu praestatione Boum praedicta Odumarszczyzna, tum quoque acesu faginatitio et podTodis immunei declarat praeter Podvodas dla króla.” Ob. Summarium documentorum w Bibl. Osol. Rkp. Nr. 2837, str. 188. Lu. Dz.