Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 5, Warszawa 1884, s. 130-131.
Lelechówka (al. Lelichówka, po rus. Liułychiwka), wś, pow. gródecki, 19 kil. na płn. od Gródka, 4 kil. na płn. zach. od sądu powiat, i urzędu poczt, w Janowie koło Lwowa. Na płn. leżą Wereszyca i Majdan, na wsch. Stawki i Janów, na płd. i płd. zach. Wola Dobrostańska, na zach. Starzyska (w pow. jaworowskim). Środkiem obszaru płynie Wereszyca od płn. zach. na płd. wsch. podmokłą doliną, rozlewa się w mały staw, z którego następnie wypływa dwoma ramionami, łączącemi się z sobą w Janowie. Na płd. brzegu stawu leżą zabudowania wiejskie. W zach. części obszaru, na praw. brz. Wereszycy leży las „rewir Lelechówka“ na płn. (szczyt 357 m.), a „Na Zręby“ na płd. Na lew. brz. Wereszycy leży las Grebelka, przybierający w dalszym ciągu, na granicy Stawek, nazwę Taborowej góry (szczyt 363 m.). Własn. więk. ma roli or. 22, łąk i ogr. 120, pastw. 14, lasu 3434 mr.; własn. mniej, roli or. 176, łąk i ogr. 120, pastw. 42, lasu 4 mr. W r. 1880 było 254 mk. w gm., 72 na obsz. dwor. (80 obrz. rzym.-kat., reszta gr.-katol.). Par. rzym, i gr.-katol. w Janowie. We wsi jest cerkiew. Dawniej była tu papiernią (rkp. Ossol. 1825). Pięknością miejsca zachwycał się w r. 1818 Zoryan Chodakowski (ob. Listy jego w Bibl. Warsz. z r. 1866, t. II, str. 180). Za czasów polskich należała wś do dóbr koronnych sstwa grodeckiego. Według lustracyi z r. 1570 (rkp. Ossol. Nr. 2834, fol. 250) było w tej wsi ludzi osiadłych 20 na 9 ½ półłankach. Z tych płaciło 8 po gr. 12 i po kapłonie, a dwaj którzy siedzieli na jednym pół- łanku po gr. 6. Zagrodników było 3, którzy mieli płacić czynszu gr. 6 dopiero w r. 1572, a do tego stawu mieli pilnować. Pop ruski
dawał co rok czynszu zł. 2. Z karczmy dawano co rok 10 zł. 8 gr. Suma czynszu wynosiła 21 zł. 22 gr. W lustracyi z r. 1665 (rkp. Ossol. 2834, str. 238) czytamy: „W tej wsi według lustracyi z r. 1616 było ludzi osiadłych na ćwierciach N. 42, a według lustracyi z r. 1627 było osiadłych ćwierci N. 20. Z osiadłych płacono zł. 2 gr. 6, co czyniło 44 złp. A z najemnych ról ćwierci N. 22, także rachując zł. 2 gr. 6, czyniło 48 zł. 12 gr. Zagrodników było N. 4, każdy płacił czynszu zł. 1 gr. 16, co czyniło zł. 4 gr. 24. Gromada hajduczyzny składała zł. 2, pop z cerkwi płacił zł. 2, z karczmy dawano arendy zł. 40“. Po wymienieniu innych jeszcze dochodów podano sumę prowentu na 148 zł. 18 gr. „Teraz ta wieś przez nieprzyjaciela cale spustoszała i funditus jest zniesiona. Dopiero po zniesieniu od 3 lat zawołano na słobodę i do lat dwunastu onej pozwolono, i już teraz zeszło poddanych z dziesiątek, którzy, iż są na woli, trudno dzierżawcy do robót i czynszów onych pociągać, a zatem i w prowencie skarbowym dyminucya być musi; za takową dezolacya i Wiszenki i Wereszczyc, a do tego i ci słobodzianie z pomienionej wsi corporali juramento poprzysiągszy, iż tak a nie inaczej jest, zeznali i komprobowali“. Według lustracyi z r. 1765 było z tej wsi prowentu 1698 zł. 11 gr., z czego kwarta 424 zł. 17 ½ gr. to zajęciu sstwa grodeckiegó w r. 1785 sprzedano Lelechówkę r. 1832 Kajetanowi hr. Karnickiemu za 45070 złr. m. k. Por. Gródek, II, 825. Lu. Dz.
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!