Łanki Małe

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 5, Warszawa 1884, s. 584-585.

Łanki 2.) Ł. Małe (al. Łąki), wś w pow. bobreckim, tuż na wsch. od sądu po­wiat. i urzędu poczt, w Bóbrce, Na płn. leżą Strzałki, na wsch. Stoki, na płd. Sarniki, na płd. zach. Łany. Wzdłuż granicy płn. płynie pot. Biały (al. Biała, ob.) od płd. wsch. na płn. zach. do Bóbrki, gdzie wpada do Boberki, dopływu Dniestru. Na lew. brz. potoku leżą zabudowania wiejskie (300 m.). Na granicy Bóbrki wznosi się lesiste wzgórze Szeka do 389 m. (znak triangul.). W części płd., prze­ważnie lesistej, czyni najwyższe wzniesienie 372 m. Własn. więk. (Obertyńskich) ma roli ornej 231, łąk i ogr. 37, past. 12, lasu 491 mr.; własn. mniej, roli or. 313, łąk i ogr. 78, past. 25, lasu 63 mr. W r. 1880 było 312 mk. w gm., 75 na obszarze dwors. (połowa obrz, rz.-katol., połowa gr.-katol.). Par. rzym.-katol. w Bóbr-

[s.585]

ce, gr.-katol. w Strzałkach. We wsi jest folw., gorzelnia, młyn i leśniczówka „Zaścianka”. Za czasów polskich należały Ł. do dóbr koron, a mianowicie do wójtostwa bobreckiego w ziemi lwowskiej. W chwili zaboru było to wójto­stwo w posiadaniu Pawła Grodzickiego za przyw. z r. 1765. W lustracyi z r. 1665 czy­tamy (rkp. Ossol. 2834, str. 80): „Tu juxta lustrationem anni 1616 było poddanych, co na półdworzyszczach siedzieli, 11. Czynszu dawali po gr. 8. Owsa po 3 półmiarki, kapłonów po jednemu, kur po jednej z półdworzyszcza i ja­jec po 15. Teraz w tej wsi zagrodnik tylko jeden, który lecie 2 dni od południa co tydzień, a zimie dzień od południa robi”. Lu. Dz.