Kiernica

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 4, Warszawa 1883, s. 45-46.

Kiernica 1.) al. Kernica, także Krynica, po rusku Kernycia al. Krynycia; dawniej zwana Czuczenosy, wś w pow. gródeckim, tuż na płd.- wschód od sądu powiatowego, st. poczt, i kolejowej w Gródku (ob.). Na półn.-zachód i półn. sąsiaduje z Gródkiem, na wschód z Bartatowem i Stawczanami (z częścią zwaną Ferdynandówką), na płd. z Lubieniem wielkim i Małkowicami, na zachód z Brunndorfem (al. Brunendorfem). Grupa domów w płd.-wsch. stronie obszaru zwie się Lubowiec (al, Lubowicz, po rusku Luboweć); na granicy płd.-zach. leży grupa domów i folw. Muellersdoerfl, a w pobliżu gra­nicy półn. folwark Peterswalden. Najwyższa wzniesienie na półn, od zabudowań wiejskich, i dochodzi 320 m. Cerkiew stoi na pagórku 305

[s.46]

m. wys. We wsch. stronie wsi jest las Stary Zapust. W płd.-wsch. stronie tego lasu wznosi się punkt jeden do 313 m. Wody z części za­chodnich płyną na zach. do stawu czerlańskiego, ze wsch. części na wschód do pot. Stawisko. Własn. większa tu i w sąsiednim Brunndorfie ma roli orn. 329. łąk i ogr. 109, pastwisk 10, lasu 1591 mr.; własn. mniejsza roli orn. 1446, łąk i ogr. 483, pastw. 1331, lasu 135 mr. We­dług spisu z r. 1880 było 1202 mk. w gminie, 171 na obsz. dwors., wszyscy obrz. gr.-katol. z wyjątkiem 94 obrz. rzym.-katol. Parafia gr.- kat. w miejscu, należy do dekanatu gródeckie­go, archidyec. lwowskiej. Par. rzym.-katol. W Gródku. We wsi jest cerkiew, dwór, browar pospolity i kasa pożyczkowa gminna z kapita­łem 2137 złr. Wieś należała dawniej do staro­stwa gródeckiego. Prow. 6,032 złp. 17 gr., z tego kwarta 1508 złp. 4 gr. Przy licytacyi 25 wrześ. 1826 r. nabył ją z innemi wsiami Karol Muller de Neckersfeld.