Jamelna

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 3, Warszawa 1882, s. 389.

Jamelna (w dawniejszych aktach Jemielna mylnie Jamelnia lub Jamebia zwana, po rusku Jamelynna), wś, w pów. gródeckim, 18 km. na płn. wsch. od Gródka, 7 km. na płd. wsch. od sądu powiatowego i urzędu poczt, w Janowie. Na płn. leżą Zorniska i Domażyr, na wschód Karaczynów i Wroców, na płd. Wroców i Mal­czyce, na zach. Porzecze Janowskie i Stradcz. Wieś leży w dolinie potoku Jamelskiego, na płn. od gościńca lwowsko-janowskiego. W stronie płn., pagórkowatej, wznoszą się Radka i Białagóra. Najwyższe wzniesienie czyni tntaj 429 m. Obszar płd. opada ku podmo­kłej dolinie Wereszycy do 284 m. Własność większa ma roli ornej 141, łąk i ogr. 47, past. 11, lasu 9 mr.; własn. mniej. ro. or. 389, łąk i ogr. 194, past. 92 mr. Wedle spisu z r. 1880 było 434 mk. w gminie, a 36 na obsz. dwor.; wedle szematy. z r. 1881 mk. ob. rzym. kat. 194, gr. kat. 313. Par. rzym. kat. w Janowie dek. Gródek; par. gr. kat. w Stradczu, dek. Gródek. Wieś była dawniej w posiadaniu Szymona Szeptyckiego, cześnika lwowskiego i żony Anny z Trembińskich, za konsensem z 8 paźd. 1750 r. udzielonym Pawłowi Starszyńskiemu cześnikowi podolskiemu na cesyą, i cesyą z r. 1722 oraz i przy w. na jus commun. z 1657. Niosła ona prow. 1993 złp. 21 gr., z czego kwarta 498 złp. 12 i pół gr. Przy licytacyi 7 lut. 1812 nabył ją Marek Swidzinski za 36,350 złr w. a. Lu. Dz.