Dołobów

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 2, Warszawa 1881, s. 108.

Dołobów, Dołubów, wieś, pow. Rudki, leży nad rzeką Strwiążem, o 3 kil. na zachód od ujścia tegoż do Dniestru, o 7.5 kil. na południe odRudek, w niskiej, mokrej, bagnistej okolicy, o 4 kil. na wschód od gościńca rządowego, pro­wadzącego z Budek do Sambora. Przestrzeń pos. więk.: roli ornej 105, łąk i ogr. 1048, pa­stwisk 32, lasu 818; pos. mniej.: roli ornej 232, łąk i ogr. 22, pastw. 82, lasu 13 m. Lu­dności rz. kat. 95, gr. kat. 165, izrael. 13: ra­zem 273. Należy do rz. kat. parafii w Rudkach, gr. kat. par. w Nowosiółkach. W tej wsi jest kasa pożyczkowa z funduszem zakła­dowym 92 złr. Właściciel więk. posiadłości Ludwik Skrzyński. Celem odwrócenia Dnie­strowych wód od Koniuszek, gdzie się dawniej łączył Dniestr ze Strwiążem pod prostym ką­tem, wyrżnięto kanał przez samborskie błota. Kanał ten, Dołubowskim zwany, poczyna się od Hordyni i powraca znów do Dniestru pod Dołubowem, zajmując przestrzeń około pięciu tysięcy sążni, lecz nie odpowiedział zupełnie ani celowi, ani oczekiwaniu. Udało się wpraw­dzie za pomocą jego odwrócić koryto Dniestru od Koniuszek i zapobiedz pionowemu zetknię­ciu się wód obudwu tych rzek. Lecz gdy ka­nał poprowadzono wyższym poziomem doliny, rozlewają się z niego wody ku niższym obsza­rom, a miejsca, które dawniej nie przystępne były nawet dla największych powodzi, stoją dziś pod wodą za lada wezbraniem Dniestru. B. R., W. Pol.