Czaple

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 1, Warszawa 1880, s. 732-733.

Czaple (z Drzypolem), wieś, pow. samborski, nad rzeką Strwiążem, oddalona na zachód od Sambora o 1 ½ mili, od Starej Soli o ¾ na północny wschód. Wieś ta leży przy gościńcu prywatnym z Sambora na Fulsztyn do Chyrowa

[s.733]

Przestrzeń posiadłości dwor. roli or 727, łąk i ogr. 88, past. 187; pos. mn. roli or. 521, łąk i ogr. 54, past. 125 morg austr. Okolica bardzo u­rodzajna, z łagodnym klimatem. Ludność: rzym. kat. 105, gr. kat. 673, izrael. 17, razem 795. Należy do rzym kat. parafii w Sąsiadowicach. Grec. kat. par. ma w miejscu, obejmującą miejscowość Janów z 307 duszami gr. kt. ob­rządku. Dokument fundacyjny jest przez Ja­na Karola Tarłę 18 kwietnia 1577 roku w Czaplach wydany, a potwierdzony przez Jerze­go księcia Lubomirskiego wielkiego marszałka hetmana polnego koronnego w Warszawie 15-go lipca 1659 roku. Metryki są od 1732 roku. W Czaplach są ruiny wielkiego zamku i dwór z pięknym ogrodem. Właściciel większej posia­dłości Kazimierz Jędrzejowicz. Wieś te wzmian­kuje Paprocki w Herbach, pod klejnotem To­pór, należała ona wtedy do ziemi przemyskiej; za Kuropatnickiego (1786) należała do St. Borzęckiego, podstolego koronnego i znaj­dował się tam kościół pod wezwaniem S. Anny i klasztor ks. karmelitów dawnej obserwancyi, fundacyi Borzęckich (którego dziś niema).