Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 1, Warszawa 1880 s. 484-485.

Butyny (z Sośniną, Szyszakami i Kazuminem), wieś, pow. żółkiewski, nad rzeczką Ratą, dopływem Bugu, przy gościńcu prywatnym, wiodącym z Mostów wielkich do Rawy ruskiej; okolica piaszczysta, bagnista, i leśna; wieś ta oddaloną jest na północ od Żółkwi o 2 i pół mili, od Mostów wielkich na zachód o 1 i pół mili. Przestrzeń pos. mniej, roli orn. 399, łąk i ogr. 209, pastw. 159, lasu 3279; posiadł, mniej, roli orn. 1049, łąk i ogr. 2499, pastw. 579, lasu 7 morg. Ludność rzym. kat. 14, gr. kat. 1710, izrael. 194: razem 1918. Należy do rzym. kat. parafii w Mostach wielkich; gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekana­tu uhnowskiego. Nazwisko wsi pochodzi od bud, które sobie pierwsi mieszkańcy tejże stawiali. Z aktów grodu bełzkiego okazuje się, że w 1620 roku było we wsi Butyny starostwa mosteńskiego poddanych 22, a na Szyszakach mielników 5; nie wiadomo, czy już wówczas istniała tam cerkiew. Wedle tychże akt było 1662 r. poddanych w Butynach 77, oprócz Szy­szak. Wedle aktu poświęcenia cerkwi przez arcybiskupa Wołodkiewicza z 1739 r. okazuje się, że w B. było wówczas 80 rodzin. Cerkwi w Butynach przyznała św. rzymska kongre-


[s. 485]

gacya i ojciec św. Grzegorz XVI pismem z dnia 6 kwietnia 1842 r. odpust. Wieś ta posiada szkołę etatowy. Właściciel większej posiadł. Ludwika Niezabitowska. B. R.

0 odpowiedzi

Zostaw odpowiedź

Chcesz przyłączyć się do dyskusji?
Nie krępuj się!

Leave a Reply