Adamówka

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 1, pod red. F. Sulimirskiego, B. Chlebowskiego, W. Walewskiego, Warszawa 1880, s. 22.

Adamówka. 1.) A., wś, pow. berdyczowski, nad bezimienną rzeczką wpadającą do Rosi (Kojanka?). Odległa o 74 w. od Berdyczowa, o 38 w. od st. dr. ż. Holendry a o 7 w. od mka. Pohrebyszcz, z któremi stanowi jeden majątek, należący do hr. Rzewuskich; niegdyś była to własność ks. Wiszniowieckieh. Mieszk. 594, wyznania prawosławnego, należą do Pawłowieckiej parani (odległej o 5 w.). Ziemi 1924 dzies., pierwszorzędnego czarnoziemu, grunta zupełnie równe, uprawia się przeważnie pszenica i buraki. Zarząd gminny (wołost’) we wsi Pawłówce, zarząd policyjny (stan) wm. Pohrebyszczach. 2.) A., duża wś, pow czehryński, nad błotnistą rzeczką Szybik, wpadają­cą do Dniepru, tudzież nad jez. Pańskiem i Krynowskiem; o 9 w. odległa od p. m. Czehrynia. Dawniej należała do starostwa czehryńskiego, dziś stanowi własność rządową. Mieszk. 2072 wyznania prawosł. Cerkiew paraf. zbudowana w r. 1726 (Wizyty Czehryńskiego Dekanatu za r. 1741); było tu wówczas 30 chat i 307 mieszk. Zarząd gminny i policyjny w m. Czehryniu a tamże i st. poczt. Ziemi 3820 dzies. We wsi znajduje się wysoka mogiła, na której niegdyś był klasztor, zniszczony 1678 r. w czasie wzięcia i zniszczenia Czehrynia przez turków i tatarów pod dowództwem wezy­ra Kara-Mustafy, sławnego później z klęski pod Wiedniem. El. Przed. 3.) A., lub Adamówce, wś, pow. mohylewski, dusz męz. 35. Ziemi włość. 62, obywatelskiej 122 dz. Należała do Głoskowskiego, dziś Tarasiewicza. 4.) A., wś, pow. jampolski, mieszk. 338, ziemi włość. 356 dzies., ziemi obyw. 385 dzies. Należy do Sobańskich. 5.) A.wś rządowa, pow. latyczowski, gminie Zińkow; dusz męz. 737. Ziemi ornej 1960 dzies.; młynów 5, przynoszących 5760 rs. 6.) A.,wś pow. bałcki; dusz. męz. 175. Ziemi włośc. 428 dz., ziemi obyw. używalnej 1367 dz., nieużyt. 25 dz., należy do sukcesorów Janiszew­skiego. 7.) A., lub Adamów, wś pow. nowogradwołyński, gm. połońska, należy do dóbr t. n. hr. Dunina Karwieckiego, ma gorzelnię, liczy dusz włość. męz. 152, ziemi włość. 482 dzies. 8.) A., zaśc. pow trocki.

Dr. M., L. B.